Gisteren opende ArtBrussels haar deuren weer. Het was er warm, het was er druk en zo hier en daar doken de eerste rode stipjes op…
Bij afgelopen edities was ArtBrussels altijd de plek om nieuwe hypes en tendenzen in de kunstmarkt te signaleren. Sommige kunstenaars doken dan ineens meermaals op of bepaalde vormentaal kwam meermaals terug. Het kan uiteraard aan mij liggen, maar dit jaar kreeg ik niet de indruk dat er echt nieuwe tendenzen zichtbaar zijn. Geen hypes en geen dramatische ontdekkingen. Geen alomtegenwoordige kunstenaars. Natuurlijk, er is meer dan genoeg te zien en er zijn wel degelijk interessante nieuwe dingen te zien. Maar goed, ergens was Brussels voor mij altijd de beurs om te zien waar dit jaar ineens iedereeen lyrisch over is en waar je 3 jaar later geen werk meer van terugvindt omdat “het zo 2015” is. Een hoop verschillende werken zien in één keer is altijd interessant, maar niet per se de reden die een beurs relevant maakt.
Hier een beeldverslag met een selectie die om verschillende redenen opviel.
Heel goed Niek, mij lukt het dit jaar niet. Ga je nog naar Poppositions?
@Paul, yes, publiceer ik morgen een stukje over 😉