Piet Hein Eek galerie; Marc Ruygrok – Letters Worden Woorden

Soms zijn tentoonstellingen zo ontzettend goed, dat het lastig is ze op juiste wijze onder woorden te brengen zijn. Het recente werk wat Marc Ruygrok (1953) maakte met Piet Hein Eek (1967) is van die kwaliteit. De twee hebben speciaal voor de gelegenheid tezamen werk gemaakt (wat lijkt) neer te komen op de concepten van Ruygrok en de uitvoering door Eek.

Er wordt veel verschillende soorten werk getoond, een viertal tafelreeksen, een stoel, een rijtje tekeningen, wat schetsen, enkele foto’s en nog enkele sculpturen. Maar alle werk verteld hetzelfde verhaal, hoe beeld en taal zich met elkaar verhouden in relatie tot het gebruiken van objecten.

De tafels zijn het beste om dit gegeven uit te leggen. Nu, allereerst zijn het overduidelijk tafels; professioneel in elkaar gezet, verzorgd design dus. Maar tegelijk is het ook een kunstvoorwerp, het zijn immers duidelijk geen alledaagse tafels. Dan heb je dus al een spanning tussen kunst en design. Dat op zich is nog niet zo heel bijzonder, maar door het talige aspect wordt het wel redelijk complex. De relatie tussen taal en object blijft natuurlijk problematisch (zie hier bijvoorbeeld). Door het objectiseren van die teksten krijg je dus de gelaagdheid in taal en object en beeld. Overigens zijn die tafels in structuur wisselbaar ook nog eens wisselbaar, Wat is er, Wat er is, Is er wat, Er is wat zijn allemaal mogelijke ordeningen van die tafels. De betekenis verschuift radicaal zonder dat er sprake is van een feitelijk ander beeld. Het blijven de zelfde tafels.

Niet alle werken van Ruygrok hebben dezelfde gelaagdheid als hierboven genoemd, maar het moge duidelijk zijn dat goede kunst heel erg goed kan samenvallen met mooie tafels. Topwerk dus.