Simon Delobel Gallery; Dieter Durinck – Bootleg Paintings

De galerie die ooit bekend stond als Trampoline is niet meer, lang leve Trampoline. Daar waar de meeste galeries werken vanuit een stal en daarmee ook als galerie context biedt […]

De galerie die ooit bekend stond als Trampoline is niet meer, lang leve Trampoline. Daar waar de meeste galeries werken vanuit een stal en daarmee ook als galerie context biedt aan hun kunstenaars gooit Simon Delobel het roer volledig om. Al enige tijd wordt er wel werk getoond in de voormalige galerieruimte, maar krijgt de kunstenaar tevens carte blanche om de galerie als entiteit vorm te geven.

Om betekenis te ontleden aan beeld is context van enorm belang. Antwoorden op de vragen van wie, waar, waarmee en wanneer zijn minstens zo belangrijk als het wat. De betekenis van het beeld komt zelden vooruit uit het beeld zelf. Dat de Brillo-doos van Andy Warhol het einde van de kunst inluidde volgens Danto is dan ook niet heel onlogisch. Alle beeldende betekenis is wat het verschil was met de gewone dozen. Namelijk, deze waren niet door Andy Warhol gemaakt en werden niet getoond in een galerie.

De werken van Dieter Durinck (rondom 1990?) zijn dan nog wel gemaakt door hemzelf, maar de beelden zijn niet. De beelden zijn stuk voor stuk van schilderijen uit het verleden van bekende en minder bekende meesters. Dit deed hij niet slaafs maar gebruikte andere afmetingen en overgoot het gehele beeld in een groene kleur. Niet de kleuren, niet de formaten, niet de maker, maar puur het beeld zelf maakt het verschil in betekenis.

Het is bijna alsof we opnieuw naar de schilderijen kijken via de hernemingen. Alsof we ook opnieuw de Brillo-dozen zien dankzij de herneming van Warhol. Ironisch genoeg werden de hernemingen van Warhol ook weer hernomen door Mike Bidlo en Sturtevant.

Deze tentoonstelling is helaas niet meer te zien maar was bij Simon Delobel Gallery te Antwerpen. Ook wel bekend als Trampoline.