![Ook dit jaar is de afstudeer presentatie van de masters uit Rotterdam van het Piet Zwart Institute bij Tent. Om maar meteen met de deur in huis te vallen is […]](https://i0.wp.com/www.lost-painters.nl/wp-content/uploads/Maarten-Bel-Cafe-Bel-Mixed-media-installatie.jpg?resize=640%2C250&ssl=1 "Eindexamen Expositie; Piet Zwart Institute Rotterdam")
Ook dit jaar is de afstudeer presentatie van de masters uit Rotterdam van het Piet Zwart Institute bij Tent. Om maar meteen met de deur in huis te vallen is het grootste manco van deze lichting ook de grootste kwaliteit. Het is een goede tentoonstelling waarin de werken moeiteloos van de ene presentatie naar de andere gaan.
Waar Piet Zwart in het verleden te veel overkwam als artistic research waar dingetjes tot kunst verheven worden, is deze lichting met heel andere dingen bezig geweest. Er zijn naast beeldschermen heuse sculpturen te zien, assemblages, installaties waarin kleur, vorm en zelfs humor niet geschuwd wordt. Anders als wat er elders te zien zijn wat hier binnen deze gehele groep duidelijk naar voren komt. Het probleem is alleen, dat ze daardoor op elkaar gaan lijken. Zet de werken te dicht bij elkaar en het is niet altijd duidelijk wie wat gemaakt heeft.
Dat hoeft geen probleem te zijn. Is het doel jezelf als kunstenaar te presenteren of om een gezamenlijk statement te maken? Dat laatste lijkt hier duidelijk aan de orde en daar waar dat bij een bachelor eerder ongepast zou zijn lijkt me dat bij een master een minder prominent probleem. De kunstenaars hier zijn verder en hebben vaak al redelijk naam opgebouwd. Een goede presentatie van het eigen werk is dan minder relevant omdat dat vaak al bekend is en dan is een goede tentoonstelling als groep een goed alternatief.
Die groepsvorming zit formeel dus wel goed vanwege eerder genoemde kwaliteiten zoals kleur en humor die over de gehele tentoonstelling terug komen. Inhoudelijk is deze groep kunstenaars, die min of meer per ongeluk bij elkaar gekomen zijn, niet op een helder overkoepelend thema te betrappen. Misschien is die er wel, maar afgezien van de algemene thematische grootheden is er geen sprake van een heldere uitspraak. Wat ook helemaal niet erg is.
Piet Zwart heeft hiermee een goede lichting met een interessante groep. Nu alleen de vraag hoe ze nu elk één voor één, zonder die groep, weer op eigen voet verder gaan.
Ann Maria Healy – Your ass protrudes the malaise & She drew a line in the glitter of her mind & the underside of your grounding – Mixed Media installatie
Ann Maria Healy – Your ass protrudes the malaise & She drew a line in the glitter of her mind & the underside of your grounding – Mixed Media installatie
Graham Kelly – Figurehead, reflection, firework, fan, miracle – Video-installatie
Graham Kelly – Figurehead, reflection, firework, fan, miracle – Video-installatie
Hannah James – The Yellow and Purple architacture has been dressed, Yelow – Meubels en video
Maarten Bel – Cafe Bel – Mixed media installatie
Micha Zweifel – I know you hate the talk, And even more the personal addres, Proximity is not what you strive for; it’s rather something like mutual disagreement, We both know that the romantic idyll is an idea of the past, pi – Mixed media insallatie
Perri Mackenzie – Publicness and Lightnesswith Motile Accessoires, (diverse titels) – Mixed media installatie
Philip Ewe – Boomering – HD video’s, sculpturen, metaal, stof en lampen
Roos Wijma – Swaying to the rhyme (Jacobson’s Organ) – Geluid en mixed media installatie
Sabrina Chou – Solid Ground – Installatie & Inertia (Isometrics; Exercise Without Moving) (16,15min) – Mixed Media & Plans (AV102) – Vinyl op vloer
De presentatie van Piet Zwart is nog tot en met 17 augustus te zien in Tent Rotterdam
Wat zou dat thema dan moeten zijn?
@Wil, zoals ik al zeg is dat er in deze tentoonstelling niet echt sprake van een heldere gemeenschappelijke uitspraak. Natuurlijk kun je altijd werk wel linken aan de grootheden zoals het leven, de dood, de maatschappij, etc. In dit geval slepen ze er bij het persbericht de tijd bij. Maar dat blijven mij de algemene grootheden die je altijd wel op werk kunt plakken.