Je wordt doodgegooid met werk van Mondriaan en ook kan ik eigenlijk geen Rietveld meer zien. Zowel in Utrecht als Den Haag zie je iedere winkelruit bekleed met de bekende rode, gele en blauwe kleurvlakken van De Stijl, die dit jaar zijn 100 jaar geleden werd opgericht. Het leidt tot overactieve citymarketing die vaak weinig van doen heeft met de daadwerkelijke inhoud van die groep kunstenaars. Maar natuurlijk, de kunst is het startpunt en dus is er een grote uitstalling van alles dat Mondriaan danwel Mondrian heet in het Haags Gemeentemuseum. In het Centraal Museum van Utrecht een groot overzicht van Rietveld met vrijwel alles dat de beste man ooit bedacht heeft. In beide gevallen aangename overzichten maar het biedt in beide gevallen weinig nieuws onder de zon.
In Amersfoort, waar Mondriaan geboren is, doen ze natuurlijk ook mee. Maar, daar waar andere musea een soort volledigheid nastreven van de een of de ander kiezen ze hier voor een andere koers. Het startpunt is De Stijl en hun omgang met kleur, met enkele uitstapjes naar het verdere verleden. Het merendeel van de tentoonstelling laat zich lezen als hoe kunstenaars inhoudelijk kleur benaderden juist na de Stijl.
Als je dan toch iets wil doen met 100 jaar De Stijl, doe het dan in elk geval iets dat de impact van De Stijl ook laat zien in die 100 jaar. Wat betekent een werk voor Mondriaan voor wie er na hem kwam? Wat betekenen die kleuren van De Stijl voor kunstenaars nu? De ruimtes van KAdE zijn bij voorbaat al te klein om enige volledigheid te kunnen nastreven. Het is meer een soort encyclopedisch samenraapsel van diverse posities geworden. ‘Who’s afraid of Red Yellow en Blue’ kan wat dat betreft in deze tentoonstelling niet ontbreken. Daarnaast is er ook één Manzoni, één Newmann, één Kosuth, één Johns, één Rheinardt etc. Voor wie die kunstenaars weet te plaatsen zal dat weinig verrassend zijn hoe kleur van belang is, maar voor wie dat niet kan is het een behoorlijk eclectische verzameling van losse werken. De titelbordjes met een korte en heldere uitleg zijn dan noodzakelijk leesvoer.
Daarnaast geven de keuzes voor levende kunstenaars zoals Roy Villevoye (dat niets met De Stijl van doen heeft) een frisse ingang tot hedendaags werk waarbij kleur centraal staat. Zodoende heeft een tentoonstelling mogelijkheden om een breder publiek bekend te maken met hedendaags werk. Want al die aandacht voor De Stijl is prima, maar we zijn inmiddels toch weer 100 jaar verder. Dit is eigenlijk de enige tentoonstelling die dat ook laat zien.
Het is niet de beste tentoonstelling van het jaar, wel de beste tentoonstelling over die 100 jaar na de oprichting van De Stijl in 1917.
Hier een beeldverslag van wat er zoal te zien is.

Piet Mondriaan – Tableau No XI – 39x35cm Olieverf op doek, 1925 & Compositie IV 40x30cm Olieverf op doek, 1926

Theo van Doesburg – Tekening van een breiend meisje aan de haven – 46x38cm Houtskool en gouache op papier, 1918

Theo van Doesburg – Contra-Constructie – 55x41cm Potlood, inkt, gouache en collage op transparant papier, 1923-1924

Theo van Doeburg – Kleurontwerp voor vloer, wanden en plafonds, richting trappenhuis Universiteitshal Amsterdam – 17x25cm, Potlood, inkt en gouache op papier op karton, 1923

Gerrit Rietveld – Ontwerpschets DC 7C – 39x50cm Dekverf, waterverf, potood en pen op karton met textielstalen voor de vloer en stoelbekleding, 1958

Gerrit Rietveld – Interieur voor Douglas DC7, (Dakota) DC8 en Lockheed Electra voor de KLM – Potlood en Gouache op papier in envelop beschreven met inkt, 6 knipsels, 1957-1958

Gerrit Rietveld – Ontwerpmaquette van het vliegtuiginterieur van de Fokker F27 Friendship – 10x16x10cm Mixed media, onbekend jaartal

Gerriet Rietveld – reconstructie ontwerp Lockheed Electra, 1957, gerealiseerd in 2017 door Erwin Kwant

Barnett Newmann – Who’s Afraid of Red Yellow and Blue III – 245x543cm Olieverf op doek (restauratie in 1986 met alkydverf), 1967

Barnett Newmann – Who’s Afraid of Red Yellow and Blue III – 245x543cm Olieverf op doek (restauratie in 1986 met alkydverf), 1967 (detail)

Roy Villevoye – Tjampoer (5 Asmat men holding the 3 primary colours, the 3 Asmat colours and 2 colour prints one with an Asmats girl’s back, one with Dutch girl’s back) – 123x195cm Cprint op aluminium, 1994
De tentoonstelling is nog tot en met 3 september te bezoeken bij Kunsthal KAdE te Amersfoort.
Laat een reactie achter;