Erik Andriesse (1957 – 1993) is vooral bekend als tekenaar en schilder. Dat hij in 1993 (vlak voor zijn overlijden) nog twee maanden bij het EKWC met keramiek in de weer was geweest is minder bekend. Of, ik moet zeggen, was minder bekend.
Op dit moment pakken ze in het Stedelijk Museum ‘s-Hertogenbosch, niet geheel toevallig ook de stad waar het EKWC zat, met een bijna volledig overzicht van het keramisch oeuvre van Andriesse. Daarnaast worden er enkele tekeningen en schilderijen getoond om het geheel wat meer context te geven, ook voor degene die minder bekend zijn met het werk van Andriesse.
Andriesse moet als een bezetene gewerkt hebben. Dat is niet alleen te zien aan de vlotheid van zijn hand, maar ook simpelweg de productie. In een relatief kort tijdsbestek produceerde hij ruim voldoende om een museumzaal te vullen. Het is dat de inrichting wat krapjes is, twee zalen had ook prima gekund. Net zo goed als zijn normale werk is niet alles even goed, sommige werken bruisen van de energie terwijl andere meer steriel aan doen. Toch, dit is voor Andriesse duidelijk geen keramisch uitstapje geweest. Met name de meer sculpturale ingrepen doen het heel goed. De grote ‘Urn‘ heeft fantastische schedels. De werken blijven prima overeind ook zonder de tekeningen en schilderijen in het achterhoofd.
Over het werk van Andriesse valt los van de afgebeelde thematiek weinig te zeggen. Dat schijnt hij zelf ook gevonden te hebben “Over mijn werk moet je niet praten, naar mijn werk moet je kijken”. Toch, als er één ding over zijn werk gezegd mag worden is het wel de enthousiaste energie die zijn werk uitstraalt. Het tekenplezier spat er af, als ook de bezieling die daarbij hoort. Bij mij begint het dan ook direct te jeuken aan mijn vingers als ik zijn werk zie. Zo moeilijk hoeft het blijkbaar niet te zijn, ondanks al die miljarden vanitassen die er geschilderd zijn blijven de schedels van Erik Andriesse boeien en indruk maken. Daar kunnen menig conceptuele werken echt niet tegenop.
De enige vraag die nog rest, na een overzicht tekeningen in 2003 (de Pont), overzicht grafiek in 2007 (Fries museum) en nu keramiek, wordt het dan geen tijd om eens een compleet retrospectief te zien? Ik kijk er naar uit.
Erik Andriesse – Schildpadden – Gemengde techniek op papier, 1991

Erik Andriesse – Gereconstrueerde mensenschedel en drie bavianenschedels – Linoleumsnede en gouache op papier, 1987-1988

Erik Andriesse – Zonnebloem – Gouache op papier & Zonder Titel – Inkt, gouache en pastel op papier, beide 1987
Laat een reactie achter;