Rondje Rotterdam (d); Bob Smit, Delta, Roodkapje

In mijn stedentrip met MH (@mhoorw) in Rotterdam, deze aflevering de galerieën. Nadat we dus eerst de musea hadden gehad. We zijn eerst even langs Bob Smit gelopen. Ik ben […]

In mijn stedentrip met MH (@mhoorw) in Rotterdam, deze aflevering de galerieën. Nadat we dus eerst de musea hadden gehad.

We zijn eerst even langs Bob Smit gelopen. Ik ben er op de heenweg naar het Boijmans niets vermoedend langsgelopen. Voor de mensen die de weg in Rotterdam net zo goed weten als ik, het is bij Kabouter Butplug. Bob Smit is niet alleen galeriehouder, maar maakt zelf ook nog werk en studeert zelfs nog aan Willem de Kooning. Dat is niet alleen noemenswaardig maar ook natuurlijk super goed. “slaapt hij nog wel?” dat zal in elk geval niet veel zijn.

Bob Smit

Bij Bob Smit was werk te zien met Andy Warhol als aanleiding. Goed is dan ook dat alle werken er een band mee aan gaan. De echte Warhol die er tussen hangt past er dan ook perfect tussen.

Andy Warhol

Andy Warhol

De ruimte is nog vrij nieuw of in elk geval komt het over als een half afgewerkt gebouw. Het is ook aan de kleine kant om echt serieus te exposeren met veel verschillend werk. De oplossing om dus duidelijk een centraal thema te nemen maakt het een plezierige tentoonstelling. Het werk van Bob Smit zelf vind ik het meest interessante werk aldaar. Hij heeft ergens een flinke stapel dia’s op de kop weten te tikken. De dia’s zijn van een museuminstelling of iets in die richting geweest want er staat een hele collectie kunstwerken van onder andere Warhol op. Deze heeft hij simpelweg ingelijst op een prachtige manier en dat is het werk. Door de veelheid maar ook de spanning per dia levert het een spanning op die de zeefdrukken van Warhol aanvankelijk ook gemaakt moeten hebben.

Bob Smit

Bob Smit

Bob Smit

Warhol - Bob Smit

Het werk van Olivier is met zijn Warhol portretten ook erg Warhol. Gebruikt dezelfde handelingen die Warhol ook gedaan moest hebben om een nieuw beeld te maken. Dus zeefdrukken. Dat levert niet alleen mooi beeld op maar zit conceptueel ook goed in de tentoonstelling.

Olivier

Olivier

De werken van Gyz La Rivère paste ook mooi binnen het verhaal maar miste diepgang, het deed teveel denken aan dingen die ik al eens eerder gezien zou hebben. Het werk is overigens wel netjes verzorgd en heeft een bepaalde impact die ook heel aantrekkelijk kan zijn. Martin zei al “zal het goed doen in bepaalde collecties”. Dat geloof ik ook.

Gyz La Rivère

Gyz La Rivère

Het enige nadeel dat ik van de tentoonstelling heb is dat het misschien geen goed beeld geeft van de capaciteiten van de kunstenaar. Ik mag hopen dat Olivier ook nog andere dingen doet dan alleen Warhol zeefdrukken. Hij is in ieder geval nog druk bezig met zijn schildervaardigheden te verbeteren, werd er verzekerd.

Delta

Bij Galerie Delta was op het moment vooral werk van Ron van de Ende. Ik kende hem niet, Martin wel. Zijn werk bestaat uit ontzettend knap gemaakte platte doch ruimtelijke timmerwerkjes van gerecycled hout waarin diverse objecten te zien zijn. Zie vooral de afbeeldingen zo meteen want uitleggen is niet te doen. Het is ambachtelijk erg knap gedaan zonder dat het verder alleen vorm is. Er zijn een aantal verschillende inhoudelijke lagen die daaronder actief blijven. Ondanks dat het werk dus heel herkenbaar van hem is, wordt het geen trucje of een foefje om beeld te produceren. Ik geloof dat dat de droom is van veel kunstenaars, iets unieks doen dat herkenbaar is en daar mee bezig kunnen blijven. Dat moet Ron wel lukken lijkt me.

Ron van de Ende

Ron van de Ende

Ron van de Ende

Ron van de Ende

Ron van de Ende

Ron van de Ende

Ron van de Ende

Ron van de Ende

Roodkapje

Ten slotte zijn Martin en ik nog even gaan kijken bij Roodkapje die nu soort van antikraak, een flinke ruimte tot zijn beschikking heeft. Daar waren werken van respectievelijk Karin Trenkel en Suzanne Bodde te zien. De eerste ruimte was Karin los gegaan. Deze was helemaal ‘beschilderd’ met gescheurd gekleurd papier. Het moet veel werk geweest zijn en het oogt dan ook heel leuk en esthetisch. Inhoudelijk lijkt er weinig te gebeuren echter, wat naar mijn optiek jammer is.

XX

Karin Trenkel

De brute witte werken van Suzanne passen perfect in de rauwe ruimte. Het werk neigt ook erg naar de oplossing van “alles wit” en dan om het af te maken wat accenten zwart. Toch blijkt binnen de objecten die gekozen zijn wel daadwerkelijk een bepaalde taal te zitten. Helemaal duiden kan ik die echter niet. Dus hints zijn welkom. Twee kunstenaars dus die wel de moeite waard zijn om in de gaten te houden.

ZZ

Suzanne Bodde

Hiermee eindigt mijn trip in Rotterdam. Rondje Rotterdam gaat echter nog 1 aflevering verder met een inzending van Borre die vandaag naar de loods van atelier Van Lieshout is geweest en daar een mooie post voor schreef. Maar dat dus morgen.