Amsterdam Drawing is van een kleine intieme tekeningenbeurs gegroeid naar een kunstbeurs met werk op papier. De hoeveelheid galeries is van 18 naar 50 gegaan wat zowel een stijging van de kwaliteit betekend als een verruiming van het aanbod.
Ook brengt dat bepaalde neveneffecten met zich mee die voor mij een vervelende nasmaak hebben. Juist het intieme wat tekenwerk nodig heeft is verdwenen deze editie. De standjes zijn nog niet zo ruim als bij een gewone beurs, maar intiem is het zelden meer. De paden zijn breed en zelden sta je plotseling met je neus op een tekening geworpen zonder dat je het in de gaten had.
Ook komt na 2 succesvolle edities ook het commerciële aspect om de hoek kijken. Opvallend veel kunstenaars die normaliter echt niets doen met papier, hebben nu ineens werk op papier. In enkele gevallen geloofwaardig, maar in een paar gevallen iets te overduidelijk op verzoek van de galeriehouder.
Anderzijds zijn er gelukkig ook kunstenaars die echt toegewijd zijn aan het werken op papier. Soms is het werk normaliter op papier, soms zijn de tekeningen of grafiek intrinsiek onderdeel van het proces om tot beeld te komen. Het zijn vooral de kunstenaars die echt papiervreters zijn die hier weten te overtuigen. Die zijn er genoeg maar zelfs dan, in de veelheid van werk op papier verzuipen ze vrij snel. Een sculptuur van papier van Navid Nuur weet zo al snel op te vallen en een frisse dimensie te geven aan het idee van werk op papier, werk van papier kan dan natuurlijk ook.
Wie de tijd neemt kan pareltjes ontdekken, maar het is mij iets te veel door de bomen het bos niet meer kunnen zien.
Hier een beeldverslag van wat er zoal opviel. Voor grotere afbeeldingen klik je op de foto’s.
Onbekend bij Bernard Jordan is natuurlijk Paul van der Eerden Niek!
@Tsjalling, ah natuurlijk. Het bordje was te vaag en ik kon er niets meer van maken, maar nu je het zegt.
Mooi beeldverslag weer! Het “iets te veel door de bomen het bos niet meer kunnen zien” is natuurlijk bij iedere beurs aan de orde…veel, veel, veel. En Peter Morrens geeft daar onbedoeld treffend antwoord op.
@Eric, Mijn punt met betrekking tot die bomen en het bos is dat dat juist de kracht was van de eerste editie. Natuurlijk is dat bij iedere beurs min of meer aan de orde, maar als dan ook nog eens al het werk een zelfde format heeft gaat het nog meer op elkaar lijken.