Museum Belvédère; Als de Dood

Het kunstenaarschap is één groot vanitas symbool en is dat altijd al geweest. De kunstenaar die mooie bellen blaast, die later uit elkaar spatten, want sterven doen we uiteindelijk alsnog. […]

Het kunstenaarschap is één groot vanitas symbool en is dat altijd al geweest. De kunstenaar die mooie bellen blaast, die later uit elkaar spatten, want sterven doen we uiteindelijk alsnog. Het is een poging om sporen na te laten, sporen die hopelijk resoneren met de wereld om ons heen. Een kleine handeling die de wereld net ietsjes anders maakt. Hopelijk ten goede. Potsierlijk misschien, maar daarom niet minder waar. Wellicht biedt kunst daarom ook wel juist troost, niet omdat het ons wijst op de futiliteit van het leven, maar juist de schoonheid ervan. Het leven is de moeite waard in het licht van het einde ervan.

Deze met een open houding samengestelde groepstentoonstelling toont een diversiteit aan werken dat zich verhoudt tot de dood. Sommigen heel direct, andere via een omweg. Van Van Altena tot Van der Zee, van Helmantel tot Hendrix. De dood is niet enkel een universeel gegeven, het is ook een heel toegankelijk onderwerp. Misschien biedt deze tentoonstelling zo troost, of juist motivatie om ook te proberen een verschil te maken. Alle kleine beetje helpen.

Deze tentoonstelling is nog tot en met 11 juni te bezoeken bij Museum Belvédère te Heerenveen-Oranjewoud