Incubate 2010 (dag 7) / Luycks; S.Lloyd Trumpstein

De laatste dagen van het Incubate festival zijn meestal de beste. Wij zijn vandaag in elk geval erg enthousiast gaan kijken bij wat kunstuitingen. Morgen doen we de rest.

We zijn vandaag begonnen met de tentoonstelling in Argument. Een ruimte die Erik en ik beide nog niet kenden in Tilburg maar verrast waren over de kwaliteit van de ruimte. Zeker geen gigantisch grote ruimte, maar wel perfect voor kleinere tentoonstelling. Vooral mooi licht.

Het werk dat daar nu stond was van Tanis Verhoef met de titel Blueprint. Het is een samenwerkingsverband tussen Jacolijn Verhoef en Aram Tanis die sinds 2007 vaker samenwerken. Hun werk gaat veelal over de vanzelfsprekendheid waar de gemiddelde mens bij sommige dingen mee om gaat. In dit geval komt dat neer op een tweedelig werk. Als je binnen de ruimte komt blijkt er een gigantisch obstakel te staan met allemaal zwart wit posters erop van uiteenlopende beelden. Om naar achter de ruimte te kunnen komen kun je dus niet anders dan het obstakel gezien te hebben. Vervolgens staat achterin de ruimte een soort moestuintje. Met het voorgaande verhaal in het achterhoofd een erg duidelijk werk. De truc van het confronteren met het werk en vervolgens de oplossing in een mooi klein tuintje werkt prima. Verder is het echter misschien wat te direct 1 op 1 en gebeurt er binnen het beeld zelf weinig. Wij vonden het gewoon leuk en prima werk.

Tanis Verhoef - Blueprint

Tanis Verhoef - Blueprint

Tanis Verhoef - Blueprint

Vervolgens zijn we door gegaan naar Luycks Gallery. Daar vond Tilburg Ink plaats. Concept daarvan was dat kunstenaars tatoeages ontwierpen die dan gratis werden getatoeëerd waardoor de vraag over authenticiteit van wat is nu een werk ging spelen. Ontzettend spannend idee dus. De ontwerpen waren divers en van hoog niveau. Zie onderstaand. Erik had achteraf wel een Delare willen hebben omdat het zo bijzonder zou zijn als tatoeage. Ik zelf gok eerder op een Iris van Dongen of het werk van Ronald de Bloeme. Maar goed dat ik het niet hoef, een tatoeage.

Koen Delare

Boris de Vries

Iris van Dongen

Rafael Rozendaal

Martijn Hendriks

Thomas I'Anson

Marc Bijl

Ronald de Bloeme

Daar werd dan dus ook daadwerkelijk getatoeëerd in de galerie.

Tilburg Ink

In diezelfde galerie hing ook een tentoonstelling van S. Lloyd Trumpstein. Die combi is niet zo heel vreemd omdat 1 van die werken ook een tatoeage flash is. Ik ben persoonlijk niet zo kapot van de “alles kan”stijl. Erik is daar wat positiever over. Het is natuurlijk wel lekker visueel werk. Dat mag ook wel van tijd tot tijd. Zijn tekeningen/grafiek vond ik door zijn eenvoud stukken sprekender. Galeriehoudster Ingrid knoopte met ons een gesprek aan en gaf me ter informatie een boekje mee over dat Absurdisme. Ontzettend vriendelijk van haar. Misschien draai ik dus nog wel bij ten opzichte van het werk van Trumpstein. Maar begrijp me goed, slecht is het niet. Allen begrijp ik niet waar het werk nu eigenlijk echt over gaat behalve een beetje gek doen. Oordeel dus vooral zelf of ga even kijken.

S. Lloyd Trumpstein die dus ook getatoeerd kon worden

S. Lloyd Trumpstein

S. Lloyd Trumpstein - Axl Rose als ik het goed begreep

S. Lloyd Trumpstein

S. Lloyd Trumpstein

S. Lloyd Trumpstein

Daarna was er weer muziek. Allereerst van mijn favoriet This Will Destroy You, een typische post-rock act. Ik heb ze al eens eerder gezien en daar kwam het meer los dan nu. Toch was het materiaal wat frisser dan eerst. Prima optreden dus maar echt inspirerend was het niet.

This Will Destroy You

De band daarna, Circle, was een andere favoriet van vandaag en overtrof in elk geval mijn verwachtingen. Bloedserieuze metal/ambient, maar met een show waar een stadion act jaloers op kan zijn. Enorme knipoog naar Queen en andere homo elementen. Super show, super muziek. Niets op af te dingen. CD’s kopen en hopen dat ze nog eens op komen treden in de buurt.

Circle

We zijn ook nog even bij Bram Stadhouders gaan kijken of het deze keer anders was. Dat was zo. In mijn optiek in elk geval veel losser en veel lekkerder. Zijn vaste drummer was op dat moment bezig met Vanilla Riot. Een idee dat hier zeker besproken moet worden. Muzikaal kwam het niet helemaal uit de verf, maar conceptueel zeer in orde. We nemen muziek, en we zorgen er voor dat frequenties en volumes parameters aansturen in een programma die vervolgens dan iets projecteren op een gaas dat tussen ons en het publiek hangt. Oftewel, live visualisaties van muziek door de muziek zelf. En dan niet zoals bij Windows. Erg interessant idee dus. Uitwerking mogen de jongens nog aan schaven, maar de basis is er.

Vanilla Riot

In Cul de Sac The Feeling of Love horen spelen, een noise punk act. Was veel te hard qua volume maar was muzikaal erg goed. Verrassend dus. Daarvoor ga je ook naar Incubate.

The Feeling Of Love

Morgen misschien nog andere ontdekkingen en in elk geval nog meer kunst.