De afgelopen 5 jaar hebben bij Kunstpodium T reeds 252 kunstenaars geëxposeerd. Toen waren het allemaal nog studenten in het laatste jaar van hun academische studie. Sommige zijn inmiddels opgepikt in het reguliere circuit, de meeste zullen helaas wat minder zichtbaar zijn. Maar wie weet wat er nog komen gaat.
Naar aanleiding van het 5-jarig bestaan leek het de organisatie en De Pont een mooi moment om een overzicht van die generatie kunstenaars te tonen. Deelnemers van die edities is gevraagd om een plan te maken voor een presentatie van de Pont en uiteindelijk zijn er 10 die elk hun presentatieplan mochten realiseren in een van de wolhokken. Een goed signaal van Kunstpodium T (en de Pont die het faciliteert) om alumni ook naast hun eerste tentoonstelling überhaupt ook verder op weg te helpen.
Want je eerste museale presentatie binnen 5 jaar van je afstuderen in een internationaal bekend museum is natuurlijk geen peanuts. De druk is hoog en dan wil je ook wel wat laten zien. Opmerkelijk is dan toch de relatief sobere opzet van de meeste kunstenaars die bescheiden hoeveelheden werk tonen. Het zijn duidelijke heldere en degelijke presentaties geworden.
Toch is het duidelijk niet alleen een representatie van ‘de beste’ van de afgelopen vijf jaar maar vooral een representatie van die generatie kunstenaars. Sommige werken lijken wel erg veel op kunst die al vaker als kunst te zien is geweest (you know it when you see it), anderen lijken te veel op een andere kunstenaar zoals Folkert de Jong of Erik Sep. Allemaal zijn het professionals, maar slechts enkele weten echt te boeien als vernieuwend kunstenaar. Dat is ook helemaal niet erg want de meeste zijn nog maar net bezig met hun carriere. Het feit dat ze als professional weten te presenteren is misschien nog wel belangrijker dan nu vernieuwend bezig te zijn.
Want nogmaals, je eerste museale presentatie binnen 5 jaar van je afstuderen in een internationaal bekend museum is geen peanuts.
Danny Foolen toont zowel sculpturaal als fotografisch werk.
Meest vreemde presentatie is die van Jolien Collen. Er liggen kleine keramische vormen op een tafel en daarachter is de wand onder handen genomen.
Jonas Wijtenburg zijn werk is niet te fotograferen, tot aan het plafond is het object opgebouwd uit elementen hout.
Kees Boeve en Lorenzo Quintanilla maakten een ruimtevullend sculptuur.
Maaike Knibbe is toont in het duister eenvoudige formele elementen beplakt met diverse foliesoorten.
Nathalie Duivenvoorden maakt meerdere tekeningen van hetzelfde onderwerp.
Zeer zuivere installatie van Neza Agnes Momirski, al vraag ik me wel af waarom de ‘x’ op het toetsenbord kleiner is dan de andere letters…
Een roterende capsule op een berg meel van Sanne Vaassen.
Stijn Bles maakte een betonnen mini stad die zich mooi verhoudt tot de ruimte van zijn wolhok.
Ook het werk van Tim Hoefnagels is niet te fotograferen omdat het zo groot is.
Is nog te zien tot en met 22 september in De Pont te Tilburg.
Laat een reactie achter;