Meating – Mens|en|vlees

Als er iets te doen is in Tilburg mogen wij natuurlijk niet verstek laten gaan. Dus zijn we even langs geweest bij Peron 85 waar op dit moment mEATing gaande […]

Als er iets te doen is in Tilburg mogen wij natuurlijk niet verstek laten gaan. Dus zijn we even langs geweest bij Peron 85 waar op dit moment mEATing gaande is:

In november, van oudsher de slachtmaand, staat Perron 58 voor de tweede keer een maand lang in het teken van het vlees. Vanaf 31 oktober tot en met 28 november is bij Perron 58 ‘mEATing’ te zien. Met een tentoonstelling, kunstenaarslezingen, performances, film, meet&eat en een symposium fascineren en confronteren kunstenaars ons met menselijk en dierlijk vlees.
‘mens|en|vlees’ neemt ons mee in liefde, lijden, schoonheid, verval, dood en overwinning. De tentoonstelling beweegt zich langs de uitersten van ons bestaan. Poetische wreedheid en confronterende waarheid worden afgewisseld met werk dat zich begeeft op de grens van de wetenschap. Vervoering en voyeurisme worden schaamteloos in beeld gebracht en in beelden van ziekte en verval loert de schoonheid om de hoek. Varkens houden wordt tot kunst verheven, terwijl onze huisdieren worden getest. meATing stelt op indringende manier het conflict tussen ratio en emotie op de proef.

Silvia B , Phil Bloom , Martin uit den Bogaard , Nynke Deinema , Peter van der Heijden , Ashkan Honarvar , Idiots , Lidy Jacobs , Susan Lanting en Steven Bos , Wijnand van Lieshout , Ruud Linssen , Sjef Meijman , Elles Kiers , Linda Molenaar , Esther Polak en Ivar van Bekkum , Rune Peitersen , Paul de Reus , Zeger Reyers , Annika Sakic , Hester Scheurwater , Tineke Schuurmans , Mieke Smits , Tinkebell , Marc Volger , Cindy Wright

En wat levert dat nu concreet op. Allereerst is het sowieso een tentoonstelling met namen. Dat is positief want daardoor de moeite waard om te gaan kijken, voor elk wat wils. Daarin schuilt ook direct het grote nadeel van de tentoonstelling. Het zijn veel verschillende werken en er lijkt een accent te liggen op het vrouwelijke. Dat het veel is, daar valt nog over te discussiëren, want dat maakt het wel de moeite waard om er ook echt even voor naartoe te gaan. Natuurlijk ligt het op de route van het NS station naar de Pont. Dus als je er dan toch bent. Toch een naar mijn inzicht iets te drukke tentoonstelling. Het is lastig om echt naar een werk te kijken. Ergens is dat ook niet erg want het is vooral veel werk dat zich laat benoemen als “leuk”. Het is geen diepgaand werk waar men uren voor moet gaan zitten kijken. Dat heeft ook te maken met de nadrukkelijk vrouwelijke aanwezigheid van werken. Veel vrouwelijke kunstenaars zijn vertegenwoordigd, iets meer dan de helft. Eerlijk is eerlijk, dat zie je toch in de beelden terug. Vaak zijn die namelijk erg gericht op gevoeligheid en is er weinig inhoudelijk beeld. Een hoog Louise Bourgeois was er dan zo nu en dan ook wel te vinden. Dat zijn nogmaals geen verwijten maar het valt wel op.

Toch is het al met al een gezellige en plezierige tentoonstelling. Echt een uitspraak wordt er niet gedaan over het thema, maar wel worden er mogelijkheden gegeven. Het thema is ook eigenlijk te breed om echt een uitspraak te kunnen doen. En dat is ook helemaal niet verplicht. Het is vooral een toegankelijke tentoonstelling die bij het grote publiek allicht beter in de smaak zal vallen bij ons echte kunst-mierenneukers. Soms is het zien van gewoon leuk beeld ook prima dus is het zeker de moeite waard om, als je toch bij De Pont bent daar ook even langs te gaan.

Onder andere te zien was het werk van Annika, deze foto’s heb ik al eens ergens eerder gezien. Indringende zelfportretten.

Annika Sakic - Puntjes - Foto's

Annika Sakic - Puntjes - Foto's

Er was welgeteld 1 schilder, Cindy Wright. Prima geschilderd werk maar waar het nu eigenlijk over gaat is me volstrekt onduidelijk aan de hand van de gepresenteerde 3 werken. Jammer is dat het derde werk boven de twee andere hangt en daardoor eigenlijk niet te bekijken is.

Cindy Wright - Collectors Item en Shadow Sleep - Olieverf op linnen

Cindy Wright - Collectors Item en Shadow Sleep - Olieverf op linnen

Hester Scheurwater is hier al zo vaak geweest en ook hier bij deze tentoonstelling duikt ze weer op.

Hester Scheurwater

Hester Scheurwater

Idiots zijn met twee toegankelijke werken vertegenwoordigd. Simpel maar doeltreffend.

Idiots - No Title No Status - Koe

Idiots - No Title No Status - Koe

Idiots - Whiskas - Kat met wat kraaltjes en een kattenvoerblikje

Idiots - Whiskas - Kat met wat kraaltjes en een kattenvoerblikje

Zoals gezegd soms een erg hoog Bourgeois gehalte. Lidy ontkomt niet aan die vergelijking. Het is prima afgewerkt maar toch blijft het erg oppervlakkig en flauw. Peimels op poppen plaatsen is toch anno nu wel erg jammer.

Lidy Jacobs - Soft Bedroom - Installatie

Lidy Jacobs - Soft Bedroom - Installatie

Het werk van Linda Molenaar is een beetje onduidelijk wat nu precies werk is en wat niet. Of is het allemaal werk, waar gaat het dan over? Geen idee maar ziet er netjes verzorgd uit dus het zal wel kloppen. Of gaat het echt enkel en alleen over mensen die zich verkleden als dieren? Dan zou het wel heel erg oppervlakkig zijn.

Linda Molenaar

Linda Molenaar

Martin uit den Bogaard is een beetje de vreemde eend hier. In tegenstelling tot veel ander werk is zijn werk totaal los van iedere vorm van esthetiek. Het is echt een onderzoeker. Hij toont ons het leven in dode materie door geluiden te genereren die daar uit voortkomen. Iets wat je dus ook echt moet meemaken om te begrijpen. Prima onderzoek maar het levert helaas weinig beeld op in traditionele zin.

Martin uit den Bogaard

Martin uit den Bogaard

Martin uit den Bogaard

Martin uit den Bogaard

Sommig werk is wel heel erg plat maar wordt daardoor op de een of andere manier ook erg leuk. Zeker als je de titel leest. Opa. Ik denk dat de mijne in iets verdere staat van verrotting zijn.

Paul de Reus - Opa

Paul de Reus - Opa

De films zijn nog meer bizar dan de foto’s, maar helaas nauwelijks te fotograferen. Het samensmelten van mensen letterlijk genomen levert een nogal smerig beeld op.

Rune Peitersen - Fleshworks - Foto

Rune Peitersen - Fleshworks - Foto

Rune Peitersen - Fleshworks - Film

Rune Peitersen - Fleshworks - Film

Het leukste en opvallendste werk is ongetwijfeld dit, de echte varkens. Je ruikt ze al van een afstand, je kunt ze gewoon aaien en dergelijke. Maar aan het einde van de tentoonstelling wordt er wel mooi eentje opgegeten.

Sjef Meijman en Elles Kiers - Het varkensjaar - Echte varkens

Sjef Meijman en Elles Kiers - Het varkensjaar - Echte varkens

Silvia B maakt werk over schoonheid en lelijkheid zo staat ergens op een bordje te lezen. Geen idee hoe de haan zich daar toe verhoud. Ik dacht eerst dat het van Van Mechellen zou zijn.

Sylvia B - Mr. Gaff - Haan met piercings en podium

Silvia B - Mr. Gaff - Haan met piercings en podium

Verder heeft ze een paar interessante beelden waarin kinderfiguren worden ingezet. Doet lichtelijk denken aan de Chapman gebroeders (meisjes met penissen). De ander is misschien nog wel het aangrijpendste als je in de ogen kijkt van het verder pikzwarte figuur.

Silvia B - Onbekende Titel

Silvia B - Onbekende Titel

Silvia B - Onbekende Titel

Silvia B - Onbekende Titel

Het begrijpelijk op de affiche geplaatste werk is nogal typisch voor de tentoonstelling; Lekker snel beeld dat erg op de vorm is gemaakt. De glitters hadden voor mij niet gehoeven en waarschijnlijk was het er ook scherper van geworden in plaats van bijna een slap aftreksel van Hirst zijn schedel.

Susan Lanting en Steven Bos - And May Eternal Light Shine Upon Them - Installatie met veel glitterdingetjes

Susan Lanting en Steven Bos - And May Eternal Light Shine Upon Them - Installatie met veel glitterdingetjes

Tinkebel  was zoals gezegd ook present. Leuk werk.

Tinkebell - Almost 18+ - Installatie

Tinkebell - Almost 18+ - Installatie

Tot zover. Gaan als je toch naar de Pont gaat of gewoon zin hebt om eens een simpele maar leuke tentoonstelling te zien. Het hoeft niet altijd zo elitair en complex te zijn.