Over smaak valt niet te twisten, maar voor de ingewijden doet de kunstRAI zeer aan de ogen. Voor elk wat wils, en wansmaak kan ook inspirerend zijn. Op de beste momenten is de beurs sympathiek. Werk van oude bekenden of kunstenaars wiens werk je links en rechts wel vaker tegen bent gekomen. Op sommige plekken kun je zelfs oprecht verrast worden.
Maar, op de slechste momenten zijn er dingen die niet anders dan tenenkrommende kitsch genoemd kunnen worden. Het is sentimenteel, of effectbejag dat verder geen enkele betekenis heeft of zich wil verhouden tot het al bestaande kunstenveld. Het is de grootste kwaliteit maar ook valkuil van een beurs als de KunstRAI. Er is werk dat verrast, maar er is ook veel werk dat enkel open deuren intrapt.
Afhankelijk van hoe je binnen komt en waar je oog op valt, kan je dag zo verpest zijn. Of je wordt meegenomen door de sympathie en openheid. De balans leek eerdere jaren vooral uit te gaan naar de openheid en sympathie, maar dit jaar is het een stuk twijfelachtiger.
Misschien komt het doordat de vorige editie nog maar een half jaar geleden is. Of dat veel bekende namen ook niet echt de ontdekkingen zijn die je graag doet op zo’n beurs. De keren dat je echt verrast wordt, is dat vooral omdat je iets ziet wat je nog nooit eerder ziet. Dat gebeurt deze editie gelukkig wel, maar minder dan voorgaande edities.
Hier volgt een beeldverslag met wat er zoal om diverse redenen opviel.
Dank je wel Niek voor het beeldverslag. Ben nu niet heel verdrietig dat ik niet kon komen.
De Kunstrai heeft inderdaad een hoog ‘kitsch’ gehalte. Daar zijn allerhande oorzaken voor aan te wijzen. Maar is het erg? Je kunt er gewoon voor kiezen er niet heen te gaan. De Kunstrai is wel laagdrempelig. Gratis tickets worden ruimhartig verstrekt. De getoonde kunst is veelal toegankelijk. Zo kan deze beurs een goede toegang zijn voor beginnende kunstliefhebbers, of mensen die nieuwsgierig zijn naar kunst. Ook een kunstenaar als Joyce Overheul heeft werk verkocht in de Kunstrai. Dat is een goede zaak. Verder is de beurs gewoon heel gezellig. Als je je neus er voor op haalt kun je gewoon een maand wachten tot de Art Rotterdam 2022 in mei.
@Paul,
Ik ben het met je eens dat kitsch op zich geen enkel probleem is, ook daarin kunnen fascinerende dingen te zien zijn. En ik zou toegankelijkheid al helemaal niet verwarren met een oordeel over kwaliteit. Juist de breedte (en dus toegankelijkheid) is inspirerend want er is dan altijd wel iets te ontdekken.
De KunstRAI heeft voorgaande edities uitstekend laten zien dat een goede mix van verrassingen en bekenden mogelijk is. Deze editie is dat helaas niet gelukt.