Koninklijke Prijs voor Vrije Schilderkunst

Terwijl Amsterdam zich onderdompelt in het feestgedruis, de duizelingwekkende toeren van allerhande machines en de mensen zich tegoed doen aan suikerspinnen kunnen wij naar binnen glippen bij het paleis op de Dam. En wat een overgang, op eens is het rustig, geen flitsende lampen geen geduw en getrek maar wat mensen van middelbare leeftijd die keurig in een rij staan te wachten tot dat ze hun kaartje hebben en het paleis en een gedeelte van de hedendaagse Nederlandse schilderkunst kunnen bezichtigen. Op sokkels staan grote vazen met prachtige boeketten, als ik dichterbij kom zie ik dat ze van plastic zijn, het is binnen ook een beetje kermis. Het paleis is groots en overdonderend, om de schilderingen niet in alle andere beelden, Korinthische zuilen en schilderingen van oude meesters te laten verdwijnen hebben ze besloten om de schilderingen op zwarte schotten op te hangen. Wat het fotograferen van de werken er niet makkelijker op maakt. De schilderingen die dit jaar zijn geselecteerd door de jury zijn meestal groot en visueel prikkelend. Het is moeilijk om een beeld van de gerepresenteerde kunstenaars te krijgen omdat er zo weinig werk van ze is vertegenwoordigt. Maar dat komt ook omdat het hier om een prijs gaat. Uitgereikt door de koningin en gekozen door de onderstaande jury.

De jury van de Koninklijke Prijs voor Vrije Schilderkunst bestond dit jaar uit: Tjebbe Beekman, Hanne Hagenaars, Stijn Huijts, Carla Klein, Ronald Ophuis, Lily van der Stokker en Wilma Sütö (voorzitter).

De Koninklijke schildersprijs wordt ieder jaar uitgereikt aan aanstormend talent. opvallend vond ik het om te lezen dat de prijs zo vaak wordt uitgereikt aan studenten van de Rijksacademie en Ateliers zoals ze op welikeart berichten.

Een werkje dat van mij ook best had mogen winnen. Erg grappig zoals meer werk van Thijs van Jansen. Het mooie vond ik eraan dat het zo klein en precies was geschilderd dat je wel erg dichtbij moest gaan staan om de pikante details te kunnen zien.Maar hij is nog jong genoeg om de komende 12 jaar mee te kunnen doen. Want een jonge kunstenaar ben je maar liefst tot je 35ste.

Thijs Jansen (1986) De Pornohoek

Anne Schiffer (1980) 9 gele vlaggetjes en een zilverkleurig vlak

Frank Peeters (1975) Izmar Bazaar: Prada, Dolce en Gabbana, Motor-headshirts, very special price for you... My Friend..

Winnaar van dit jaar. Een Schilder die muzikale teksten gebruikt, in dit geval van Leonard Cohen. De jury over het werk van Kim van Norren;

” Kim van Norren overtuigde de jury bij een eerste oogopslag en telkens opnieuw. Haar werk heeft een onmiddellijke aantrekkingskracht, maar is ook diepzinnig. Zij schildert teksten zo, dat hun beeldende kwaliteit gewaagd is aan de grafische. Het werk kruipt onder de huid. Van Norren isoleerde zinsneden uit songs van Leonard Cohen. It’s a cold and it’s a broken hallehujah; There is no decent place to stand in a massacre. Hoewel zij ermee aan de haal gaat, ogenschijnlijk luchtig, raakt haar vingerwijzing naar het geweld in deze wereld een open zenuw.”

Kim van Norren (1980) There is no decent place to stand in a massacre

Sarah de Vos studeert momenteel aan Ateliers en we hebben hier al een keer een post over haar werk gemaakt.

Sarah de Vos (1985) Green is the new black

Het werk van Lotte Geeven viel niet in de prijzen, de laatste keer dat ik het heb gezien was bij art-Rotterdam en ik meen mij te herinneren dat het daar toen wel in de prijzen viel.

Lotte Geeven, Building

Jasper Hagenaar (1977) Gothem Beach

Nog een Winnaar (er zijn er vier). De Jury;

” Moran Fisher wist de jury te imponeren en te verleiden met een zwart en een wit schilderij. Oosters aandoende versieringen gaan hierin samen met de strakke geometrie uit het westerse modernisme. De diverse culturen worden letterlijk met elkaar verweven, want Fisher gebruikt niet alleen verf op doek, maar ook garen. Zwart en wit complementeren elkaar bij haar zoals de dag en de nacht, al zijn haar beide schilderijen ook los van elkaar hypnotiserend: zoals een bruidssluier of een sterrenhemel.”

Moran Fisher, Black

Frank Ammerlaan (1979) Oldtown

Carole Vrijhoeven (1981) Zonder Titel

Mijn persoonlijke favoriet, gelukkig kan ik hem nog winnen. De jury;

” De grote, bijna monochrome schilderijen van Carl Johan Högberg hebben de jury aangenaam verwonderd. Absurdisme en mysterie gaan bij hem krachtig samen. Zijn schilderijen zijn ferm, maar laten zich niet gemakkelijk kennen. In het zwart schuilen voorstellingen die soms even ongrijpbaar zijn als een lichtreflectie. Bijzonder is dat die lichtreflectie zelf juist wel tastbaar is. Högberg maakt zijn schilderijen groter dan het doek zelf. Is het niet met een spiegeling, dan wel met een suggestieve maskerade.”

Carl Johan Hogberg (1979) Zonder Titel

Sven Robin Nibbeling (1988) Fling

Ook Jenny Lindblom viel dit jaar in de prijzen

” Het nachtelijke palet van Jenny Lindblom is sensueel, maar bovendien vervuld van een sluimerende, emotionele lading. De jonge vrouwen en soms mannen die opdoemen in het maanlicht bespelen elkaar en hun omgeving, inclusief de kijker. Er worden glimpen zichtbaar van een broeierige groepsdynamiek en verlangen naar zelfbevestiging. De blond oplichtende kapsels reflecteren het spel met de maan dat hier wordt gespeeld.”

Jenny Lindblom (1981) Zonder Titel

Gijs van Lith (1984) Rockin in the second dimension

Sabina Timmermans (1984) Er nog verder vandaan

Emiele Miedema (1980) Zonder Titel

Marie Civikov (1979) Lucky bingo life

Roel Jeroen van Der Linden (1982) Zelfportret met bananen #2

Koen Doodeman (1987) Hoekbank

Charlotte Mauwens (1981) Don't stop the Music

Niels Broszat (1980) Heren met veren

Sidiel Karchi (1975) Boys don't cry

Evi Vingerling - Feestverlichting