Sommige schilders zijn anders bezig. Zo ook Gaby Zwaan (@gaby407). Bij Fontanel zijn ze geen fan van zijn werk maar vatten ze het wel even kort samen:
“Een voorbeeld van hoe een corporate story, een vlotte babbel en een geoliede PR-machine voor je kunnen werken. Een slecht voorbeeld van goede kunst, of goede smaak in het algemeen.”
Op zijn eigen website is een krantenartikel te vinden die het volgens mij goed samenvat op een neutrale wijze.
Daarin wordt eigenlijk heel duidelijk gesteld dat zijn werk niet ingewikkeld hoeft te zijn. Hier op dit blog komen vaak genoeg complexe kunstenaars voorbij met allemaal kunsttheorien. Zwaan houd het gewoon simpel en wil lekker schilderen. Zijn onderwerpen zijn dan ook sneakers en andere populaire en simpele onderwerpen. Zijn houding doet denken aan (een hippere versie) van Leon Adriaans.
Zijn werk zou niet misstaan bij de IKEA, het is erg vormgevenlijk geschilderd. Binnen de gewone kunstkringen (zoals dus bij Fontanel) wordt dit soort werk niet serieus genomen. Ook dat is begrijpelijk. Vanuit de normale kunstkringen wordt er verwacht dat een kunstenaar iets ondervraagt. Dat lijkt Zwaan te ontbreken, het ziet er te makkelijk uit allemaal. Vraag die ik daar tegenover wil stellen is of dat een probleem is? Zwaan lijkt gelukkig te zijn met het werk en hij verkoopt ook redelijk goed. Het argument dat zijn kopers geen verstand van kunst zouden hebben is de verkeerde beredenering. Hij maakt geen kunst, hij maakt schilderijen. Zijn werk is ook niet bedoelt voor de kunstwereld. Er zijn, zoals hij zelf ook al aangeeft, genoeg mensen die gewoon wat moois voor boven de bank willen wat niet van de IKEA is. Maar die mensen willen ook geen schilderij van duizenden euro’s. Gaby Zwaan heeft een gat in de markt gevonden. Dit gat is overigens niet nieuw want ook Herman Brood zat daar in. Ook Brood werd niet echt serieus genomen door de kunstwereld maar wel door de gewone mens.
Moet de kunstwereld zich wel bezighouden met deze schilders? Of moet het zichzelf eens achter de oren krabben?
Tot die tijd. Enkele werkjes van Gaby Zwaan en een filmpje van wat hij nu doe bij Tour de France. Erg leuk, hij schildert portretten van wielrenners op de weg.
Een van zijn sneakers werkjes. Eerlijk is eerlijk, het beeld blijft je bij.
Ontwerp voor Vans. Welke kunstenaar heeft er verder schoenen op zijn naam staan?
Overigens, zijn werk wordt binnen de sneaker scene (ik wist ook niet dat dat bestond) niet echt gewaardeerd. Kijk hier maar eens bij de reacties.
Ik zou hem zo niet herkennen maar Lance Armstrong herkende zichzelf in elk geval wel.
Gelukkig maakt hij ook nog ander werk dan sneakers en portretten. Deze jongen hieronder is stiekem nog een best redelijk schilderij ook.
Tot zo ver.
Ikzelf ben geen kunst kenner. Maar waardeer zijn lef,energie, doorzettingsvermogen en daarmee zijn kunst. De kracht is JUIST dat hij zijn kunst op karton maakt. Dat vormt hem. Het werk van Lance Amstrong heeft juist de kracht gehad doordat hij dit werk op de weg heeft gemaakt en niet zomaar op een bord langs de kant. Daar komt direct ook het commerciele om de hoek. Zonder middelen kun je je droom niet verwezelijken. Een sponsor, zoals in zijn geval Kodak, zorgt dat hij datgene dat hij verleden jaar deed nu voor veel meer tourritten kan verwezelijken met een groep mensen. Kodak zou gek zijn als ze niet elke kans aangrijpen om dat flink in de media te zetten. (ROI) Zo werkt de wereld nou eenmaal. Wellicht ben ik als supporter bevooroordeeld maar al met al vind ik bovenstaand stuk erg zuur. terwijl deze schilder juist een van de meest bezielende mensen is die ik ken. Hij durft de wereld te veranderen op zijn eigen manier. Ik hoop dat hij er loeiveel geld mee verdiend zodat hij er jaren mee door kan gaan.
Jilles Groenendijk
@Jules
De “zure” stukjes komen van andere websites af. Met deze post bevraag ik juist de vooroordelen van de kunst uit, naar schilders als Gaby Zwaan. Ik vind zijn enthousiasme voor het schilderen zelf namelijk erg positief. Er valt ook veel te zeggen voor het schilderen als schilderen zonder kunsttheoretisch geneuzel er om heen.
Over zijn materiaal gebruik zeg ik niets, kom wel vaker karton werk tegen en vind dat niets bijzonders op zich. Over zijn sponsordeal niets anders dan hulde, het is goed dat er nog bedrijven zijn die iets doen met kunstuitingen. Ik hoop, vooral voor hem zelf, dat hij nog jaren kan doen wat hij wil en daar gelukkig mee kan zijn.
Overigens poste trendbeheer enkele dagen terug een soortgelijk probleem met de schilder Ton Pret.
“De kleurrijke naïeve stijl, die associaties oproept met de Cobra-beweging en Keith Haring, wordt door geschoolde vakbroeders vaak met minachting bekeken. ‘Andere kunstenaars noemen mijn werk commercieel. Maar ja, daar zit veel jaloezie bij, want ze zien dat ik goed verkoop.’ “Al vind ik dit redelijk begrijpelijk. Gaby heeft in elk geval een eigen handschrift waar die bij Pret minder aanwezig is.
We zijn bij Fontanel niet zuur wat betreft ‘oppervlakkig’ werk. Wel vinden we het fijn als het eigen en origineel is, en niet de commercie achterna loopt.
Het voelt alsof de vlotte babbel en de juiste connecties ervoor zorgt dat Gaby weet waar het geld te halen is. Iets wat ook een kunst is eigenlijk…
@fontanel
Maar wat doet Damien Hirst dan anders? Is in principe hetzelfde, juiste connecties en vlotte babbel en weten waar het geld te halen is. Toch wordt Hirst wel serieus genomen en daarvan kun je ook niet zeggen dat het origineel of eigen is. (denk maar aan de schedel vs die van de Azteken)
Beste Jillis, Alles best en prima, maar verwacht niet dat mensen dit hoogstaande schilderkunst vinden.
Want dat is het ook niet.
Zn hele ouevre valt uit elkaar van cliches en ontwikkelingen die vooral te zien zijn bij mensen die nog niet op een academie hebben gezeten of hele dagen lopen te blowen.