David Griggs

Het viel de laatste tijd vast wel op hier op het blog, vooral veel dingen zelf bezocht. Een rondje Amsterdam en onlangs nog het een en ander in Den Bosch. Maar voor vandaag toch weer iets van de andere kant van de wereld, Sydney om precies te zijn.

David Griggs (1975) heeft de afgelopen twee jaar in Manila (hoofdstad van de Filipijnen) gezeten en is aan de hand daarvan gaan schilderen. Hij heeft daar duidelijk door de straten en de achterbuurten gelopen en dat is in zijn werk gaan zitten. Bekende straatsymboliek is in zijn schilderijen gekropen.

Eigenlijk zien we continu werk waar op een abstracte manier is omgegaan met een hoop symbolistisch beladen beelden. We zien ogen, schedels, doodskisten, bloemen, tatoeages, botten, scheermesjes. Maar ook sigaretten en ijsjes, hamers en stukken hout, objecten die minder direct symbolisch beladen zijn. Dit alles heeft hij door een blender gegooid en hij is het resultaat lekker gaan schilderen. Want dat is iets dat overduidelijk te zien is, het schildersplezier. Druipers zijn geen probleem, het moet lekker vlot. Op de kleinere werkjes is dankzij de opvallend goede foto’s ook te zien dat soms de textuur van de verf meespeelt. De kleuren zijn altijd lekkere plastic kleuren en dat kan het werk prima hebben. Het is geen kritiek op de cultuur maar wel een hippe interpretatie ervan.

Ik moet wel zeggen dat de grotere werken wat sterker zijn, omdat deze rauwer zijn maar ook meer lagen hebben. De kleinere werken zijn door hun beperkte aantal figuren toch al vrij snel plat. Dat wil nog niet zeggen dat dit geen super lekkere schilder is om naar te kijken.