Hoe je met zo min mogelijk verf, zo veel mogelijk beeld kunt maken en toch zo veel mogelijk het witte canvas kunt laten zien. Niet dat Eefje Goos (1990) zich daar op richt met haar werk, maar wel een ogenschijnlijk gevolg van haar wijze van schilderen. Slechts enkel schrale rake toetsen dansen over het doek. Een suggestie gevende van bloemen (en waarom ook niet), maar het had ook een heel andere herkomst kunnen hebben.
Het werk is nog tot en met eind van deze maand te aanschouwen in het Van Gogh Huis te Zundert.
Gewoon mooi werk dus!