Museum Catharijne Convent; Shelter

Kunstwerken worden vaak vergeleken met andere kunstwerken. Doorgaans wordt hiermee de ene kunstenaar vergeleken met het werk van een ander om zodoende het werk van die eerste te positioneren. Alsof er een kunstenaar is die het originele inzicht zou hebben en de andere daarmee een aftreksel is. Chronologie is hiermee bepalend, de eerste is origineel. Dat soort vergelijkingen zijn met name van toepassing bij moderne of hedendaagse kunst. Maar, als we dat in een breder perspectief zetten, wat dan?

Wat blijft er over, van veel van de hedendaagse productie in vergelijking met al die oude meesters? Natuurlijk, wat er dan aan oude kunst te zien is, zijn de topstukken uit die periode. De rest is door de eeuwen heen verloren gegaan. Bij Museum Catharijne Convent is nog tot eind deze week een lading hedendaagse meesterstukken te zien in relatie tot oudere Christelijke kunstwerken.

Wat direct opvalt is de enorme concentratie in de collectie van Museum Catharijne Convent. Los van de onderwerpen zie je de pure aandacht van de veelal anonieme makers. Als je vervolgens de concentratie van de hedendaagse kunstenaars ziet, is het veelal in de uitvoering banaal en lomp. De concentratie zit dan vaak niet in de uitvoering, maar in het concept. Bijvoorbeeld de film van Douglas Gorden, die eenvoudig in de uitvoering is, maar de synchroniteit van twee films die bar weinig met elkaar van doen hebben is zeer scherp. Of hoe Carl Andre eenvoudig 4 tegeltjes bij elkaar plaatst. Valt niets op af te dingen.

De hele presentatie bij Catharijne Convent is inspirerend, kunst is van alle tijden en het maakt dat zowel het hedendaagse als de vaste collectie in een ander daglicht geplaatst wordt. Het is mij een raadsel waarom dit niet altijd het geval is, waarom zien we niet stelselmatig hedendaagse kunst in relatie tot de vaste collectie in het Rijksmuseum (en dan bedoel ik niet alleen een enkele Anish Kapoor naast een Rembrandt). Ook vice versa, het Oude meesters in relatie tot de collectie van het Stedelijk. Kortom, deze tentoonstelling is een aanrader omdat het een van de weinige keren is dat hedendaagse kunst en oude meesters op een passende manier bij elkaar geplaatst worden.

Bohemen of Zuid Duitsland – Pieta – circa 1425

Carl Andre – Quoid Cu Fe PB Zn – 1978

Daan van Golden – Kompositie – 1971

Daan van Golden – Kompositie – 1971 (detail)

Daan van Golden – Sleeping Budha, Singapore – 1973-1975

Damien Hirst – The Altar (The Fate of Man, the Eucharist, the Crucifix, the Sacred Heart) – 2005

Danh Vo – We the People – 2011-2014

Douglas Gordon – Between Darkness and Light (After William Blake) – 1997

Duane Hanson – Derelict Woman – 1973

Frank Ammerlaan – Untitled – 2018

Geertgen tot Sint-Jans – Man van Smarten – ca 1490

Jacob Cornelisz van Oostzanen (Atelier) – Kruisiging en zes taferelen uit het lijden van Christus – circa 1515-1520

James Lee Byars – The Book of 100 Questions – 1969

Jan Baptist Weenix – Tobit wordt Blind – 1641-1642

Jan Pieter Anton Verschuyten – Monstrans – 1841

Jan van Scorel en Atelier – Drieluik met Kruisiging – circa 1535

Janis Rafa – This Thin Crust of Earth – 2016

Joos van Cleve – Maria met Kind – circa 1525

Kerry James Marshall – Vignette – 2003

Kist voor de originele stukken van de statenvertaling, 1662

Meester van de Utrechtse Stenen Vrouwenkop – Heilige Ursula en Reisgenoten – circa 1530

Middelrijns altaar, circa 1410

Moeder Gods Hodegetria – Byzantium, 940-960

Nola Hatterman – Pieta – 1949

Pieter Jansz Saenredam – Gezicht op een kapel in de Grote of Sint-Laurenskerk te Alkmaar – 1635

Robert Longo – Men in the Cities, Gretchen – 1953

Sarah van Sonsbeeck – Anti Drone Tent – 2013

De tentoonstelling Shelter is nog tot en met de 15e te zien bij Museum Catharijne Convent te Utrecht.