Martin van Zomeren; Alexandra Leykauf, Jean-Baptiste Maitre, Navid Nuur, Praneet Soi

Een quatro, maar eigenlijk een trio tentoonstelling met een los werk erbij van Nuur, met werk van Alexandra Leykauf, Jean-Baptiste Maitre en Praneet Soi. Iedere kunstenaar heeft grofweg gezegd een muur tot zijn of haar beschikking en toont een aantal werken. Behalve Navid Nuur die dus één werkt toont. Evenals bij Hofland gisteren hier is het lastig iets over het geheel te zeggen los van het feit dat het allemaal conceptuele kunstenaars zijn.

Leykauf toont een reeks tweeluiken van geometrische vormen. Het me is me niet duidelijk waar je dan precies na kijkt wat er gefotografeerd is. Het lijken beschilderde modellen die in een doos zitten, maar de perspectieven kloppen niet.

Alexandra Leykauf – Diverse werken – 40x30cm C-print

Alexandra Leykauf – Ikosaeder – Tweeluik, 40x30cm C-Print

Jean-Baptiste Maitre heeft een installatie waarbij een droge stem meld wat er te zien zou zijn. Het blijkt dat het werk gemaakt is aan de hand van een tekst over een werk die Maitre zelf nooit gezien heeft. Oftewel, als ik een kunstwerk beschrijf, hoe ziet dat er dan vervolgens uit? Interessant experiment.

Jean-Baptiste Maitre – Midday – installatie van 42 stukken geel staal op de vloer, speakers en mp3-speler.

Meer beeld en minder concept is het werk waarbij hij uit tentoonstellingsfoto’s de kunstwerken afgeplakt heeft en vervolgens de inkt uit de printer heeft laten vegen. Doordat het geen handeling is op de print maar in feite dus in de print zelf levert dat een heel opmerkelijk effect op die zowel als concept werkt (de kunst wordt weggehaald en er komt een kunstige handeling voor in de plaats), maar beeldend een opmerkelijk resultaat oplevert.

Jean-Baptiste Maitre – Brush Strokes Magazine #28-#29 & #34-#35 – 50x35cm Interventie op inkjetprint

Jean-Baptiste Maitre – Brush Strokes Magazine #35 – 50x35cm Interventie op inkjetprint (detail)

Navid Nuur is hier ook al reeds vaker langs geweest. Pas deze keer valt me op dat het ‘schilders’materiaal geen gewone verf is. De optische werking van een monochroom en een hetrogeen effect; Niet egaal maar toch een optisch egaal effect van een afstand.

Navid Nuur – Study 55-51 from the series ‘The Eye Codex of the Monochrome’ 1988-2012 – 130x92cm Gesso, chrome key blauw (voor filmgebruik) op canvas

En dat de precisie die daar op volgt dus ook niet echt te vergelijken is met traditionele olieverf.

Navid Nuur – Study 55-51 from the series ‘The Eye Codex of the Monochrome’ 1988-2012 – 130x92cm Gesso, chrome key blauw (voor filmgebruik) op canvas (detail)

Praneet Soi doet dingen op doek en papier, maar helemaal helder wordt het voor mij niet. Het werk lijkt willekeurig te zijn terwijl de presentatie doet vermoeden dat de werken op een bepaalde manier zich tot elkaar verhouden. Wel hebben veel werken een spel met optische illusies, al lijkt me er meer aan de hand te zijn. Wat dat is, daar ben ik nog niet uit.

Praneet Soi – Fragmented Figure with Architectural Body – 115x115cm Acrylverf op linnen

Praneet Soi – Study of High-Rise Building Being Built in Mexico City – 114x134cm Grafiet op Hahnemuhle papier op overtrek papier

Praneet Soi – Study of High-Rise Building Being Built in Mexico City – 114x134cm Grafiet op Hahnemuhle papier op overtrek papier (detail)

Praneet Soi – Untitled & Untitled – A4 inkjet print met verf en aceton

Deze en nog enkele andere werken zijn tot en met 12 januari te zien bij Martin van Zomeren te Amsterdam.