The Lost Relay; (2) – Joncquil, Diego Sindbert, Michaël Bouchez, Ties van de Ven

Vandaag was de tweede in de reeks van zeven tentoonstellingen (te Argument in Tilburg). Joncquil mocht zijn werken laten hangen en vervolgens kwamen Diego Sindbert, Michaël Bouchez en Ties van de Ven binnen.

In tegenstelling tot gisteren hebben we eerst de kunstenaars over elkaar laten spreken ipv de kunstenaars eerst zelf over hun werk, hierdoor was er al snel meer sprake van verschillen dan overeenkomsten.

Sindbert pakt uit

... en heeft al snel zijn werk in de ruimte staan

Ook Bouchez heeft een mooie partij werken meegenomen.

Nog paar grote werken van Ties van de Ven

Al snel stond er dus een hoop werk in de ruimte, aanzienlijk meer dan gisteren. Toch duurde het even voordat er ook echt iets ingericht werd. Al snel werd duidelijk dat de ruimte die Argument bied veel relevanter is dan de dag ervoor. Aspecten als wandkleur worden erg snel besproken.

van links naar rechts, Bouchez, Joncquil en van de Ven in gesprek

Toch uiteindelijk wat nieuwe werken aan de muur

Nog meer opruimen of toch weer uitzoeken

Uiteindelijk bleek al snel dat abstract werk toch andere discussiepunten oplevert, hoe werkt een werk in de ruimte is veel belangrijker. Hoe kan iemand kijken. Gisteren was het grootste discussiepunt wat er afgebeeld werd, nu veel meer hoe er mee omgegaan wordt. Dat leverde voor de kunstenaars een spel op onderling door met elkaars werk aan de haal te gaan.

Welke van de twee moest het nu worden? Ach die ene er onder 'staat er zo mooi'.

Een werkje boven de deur van Ties van de Ven en rechts Michaël Bouchez

Zo blijkt hier het werk van Diego Sindbert toch wel erg veel op dat van Joncquil aan te sluiten, en mocht het werk van Van de Ven die zijn werk strikt horizontaal beschouwd, toch ineens schuin tegen de muur staan.

Bouchez, Sindbert (op vloer), Joncquil en Van de Ven (scheef tegen de muur)

En omdat abstract werk vrij snel op zijn kop of kant gezet kan worden, waarom zou dat met figuratief werk niet kunnen? Joncquil vond zelf dat het prima ging. Ik heb nog altijd mijn vraagtekens maar het is een erg boeiende vraagstelling.

Ties van de Ven (op zijn kant) en Jocquil (op zijn kop)

Per ongeluk belande er een werkje in een stoel, maar dat werk bleek daar wel erg mooi in te zitten, besloten werd dan ook het te laten zitten.

De stoel met de stoeptegel van Bouchez hoorde er ook bij

Het gat in de muur werkt samen met het werk van Sindbert wat vervolgens weer richting dat van Bouchez wijst

Sindbert keurt de tentoonstelling

Ties van de Ven voor het werk van Van de Ven, Bouchez en Joncquil

Michaël Bouchez

Ties van de Ven

Michaël Bouchez

Diego Sindbert

Joncquil

Diego Sindbert

Michaël Bouchez

Deze tentoonstelling kwam overduidelijk meer spelend tot stand, er werden meer vragen gesteld over hoe een werk zich kan verhouden tot een ruimte. Af en toe neigde het bijna naar een flauwe grap maar door het af te wisselen met toch inzichtelijke links werd het nergens te flauw. De redenen om dingen te presenteren was vaker meer omdat er een rede was die vaak op logische verbanden lag en niet op voorstelling. Die was er ook natuurlijk niet.

Interessante vraagstellingen van vandaag waren in mijn optiek in elk geval hoe het verschil is tussen abstract werk en figuratief; Diego Sindbert noemt zijn werk concreet, Joncquil ook, toch hebben beide het over totaal andere dingen. Mag een figuratief werk op zijn kop hangen, en waarom die niet maar een abstract werk soms wel (of die soms ook niet).

Op deze dag waren er vooral veel vragen, veel opties, veel suggesties en geen antwoorden. En dat is prima, wie weet dat ze er morgen iets mee kunnen.

Joncquil en Sindbert pakken in

Michaël Bouchez pakt ook in

Morgen mag Ties van de Ven weer, dan zijn verder Rosa van Oers, Aquil Copier en Ewoud Bakker er bij.