KABK bijkt ook dit jaar weer een degelijke lichting te hebben, er is veel te zien en er zitten veel goede presentaties tussen. Eigenlijk valt er niets op af te dingen, het is een beetje wat je verwacht na de afgelopen jaren (zoals vorig jaar). Geen heel vreemde dingen, maar wel veel diversiteit en ik heb het idee dat alles daar wel zo ongeveer mogelijk is.
Hier een beeldverslag van wat er zoal op diverse redenen opviel;
Daniel Berio toont een graffiti-machine.
Maartje Borgers haar werk is op het eerste gezicht niet zo shockerend, het is vooral heel rommelig. Maar op de een of andere manier ontglipt het ook steeds, wat het dan toch weer interessant maakt.
Spelletjes als kunst, ik ben er nog niet helemaal over uit maar het is wel fris.
Zeer overwogen heldere presentatie van Marcel IJzerman.
(déjà vu)
Heel sterk zijn de grote afgietsels van de deuren door Nynke Koster. Het is eigenlijk jammer dat ze niet als autonoom beeld getoond worden. Want, zoals je ziet, ze kunnen het prima hebben als sculptuur in plaats van meubel.
Panagiotis Tomaras toont twee gekleurde stroboscopen die om beurt aan en uit gaan, de wanden met horizontale banen lijken zo te bewegen.
Pim van der Heiden is op zoek naar water en graaft.
Ieder jaar is er bij KABK wel een schilder die heel duidelijk teruggrijpt op het verleden. Zo uitgesproken als ditmaal is het echter nog niet geweest.
Opvallend waren de geluidsinstallaties dit jaar, een er van is deze, de speakers vormen tesamen een sculptuur dat door geluid beweegt.
Het andere geluidssculptuur is een totale surroundpresentatie. Door vele microfoons (die kunnen inderdaad ook als speaker dienen) hoog je stemmen.
De eindexamen expositie is nog tot en met zaterdag de 13e te bezoeken in de academie te Den Haag.
Ja die deuren zijn mooi!
Wat mooi evelien, heel veel succes verder gewenst ! Xx peter en ria