Art Rotterdam verhuisde van de Cruise Terminal naar de van Nelle fabriek. Minder ver fietsen van het station maar verder weg van andere kunstzinnigheden zoals de musea. Dat is geen enkel probleem want Art Rotterdam heeft nu op 1 locatie zowel de beurs, de projecties, het Mondriaan Fonds, We Like Art en nog enkele losse projecten (waarover later allemaal meer) op 1 locatie wat maakt dat hier al meer dan genoeg te zien is voor 1 dag. Het enige nadeel van deze locatie ten opzichte van de Cruise Terminal is helaas het licht, het is er simpelweg relatief donker en de verlichting is niet overal optimaal.
Vergeleken met eerdere edities maakt deze locatie dat er meer ruimte en dus ook meer rust is. Ook zijn er meer galeries die minder in het verlengde liggen van het gebruikelijke beursmateriaal. Het zijn nu juist de randen van het beleid van Art Rotterdam die deze beurs interessanter maken dan voorgaande edities.
Hier volgt een beeldverslag van wat er zoal te zien is. Grote versies van de afbeeldingen door erop te klikken.
Blijft niets van over op de foto, maar dit is een opmerkelijk werk;
Leukste werk is zeker dit werk; “Sometimes I shouldn’t take Art so seriously”
Van den Berge heeft de meest gewaagde (want solo en hoofdzakelijk tekstuele) stand;
De kunstbeurs is nog tot en met 9 februari te bezoeken bij de Van Nelle fabriek.
Bittereyst = Biltereyst.
Leuk veel plaatjes. Dank!
@Villa, aangepast, dank 🙂
mooie werken!
Phoebus – Onbekende maker —> Charl van Ark
@JB, dus toch, ik zat al te twijfelen… dank.
Art rotterdam , met een stuk toeganglijker kunst, gelukkig, als vorige jaren
@Wil, Yes.
Fijn om toch Ff wat te zien Niek dank
@Frans, graag gedaan :).
Mooi beeldverslag Niek, ik loop je wel elke keer mis, hoop je toch eens te spreken! kan je blog erg waarderen. Je waagt je niet teveel aan ‘duiding’, maar je laat soms juist wel vragen opkomen. Mooie kwaliteit van je.
@Kim, Dankjewel voor je complimenten, dat waardeer ik zeer.
We kunnen altijd een keer afspreken he ;). Nu even niet, dit was mijn laatste dag Rotterdam van de week…
Hi, this is Yuki Okumura. While it is true that Misako & Rosen is showing my project (the act of making Hisachika Takahashi’s 1967 exhibition “time-travel” with the originally-exhibited paintings), each of the paintings exhibited, including this pink one, is attributed solely to Hisachika himself. I hope this is clear!
@Yuki Okumura, Thank you for your further explanation, yes it is clear.