Salon aan het Singel; Heringa/ van Kalsbeek – Made in Japan

Omdat langzaam aan alles weer open gaat willen Martin de Koning en Annelies van der Pauw de kunst een hart onder de riem steken door hun huis open te stellen […]

Omdat langzaam aan alles weer open gaat willen Martin de Koning en Annelies van der Pauw de kunst een hart onder de riem steken door hun huis open te stellen voor een kunstsalon. Het verzamelechtpaar koos ervoor om Heringa/ Van Kalsbeek (Liet Heringa, 1966 & Maarten Kalsbeek, 1962) hun werk te laten tonen. Enige tijd geleden genoten ze van een residentie in Arita (Japan), het walhalla is voor traditionele porselein, waarvan de resultaten ook hier te zien zijn.

Het is vreemd om een tentoonstelling te zien in huiselijke sfeer. Het is geen white cube, verre van. Geen witte muren en zeeën van ruimte maar een huis, een woning. Dat geeft de werken direct een meer intieme benadering want afstand nemen zit er simpelweg niet in. De keuze voor deze werken van Heringa/Van Kalsbeek zijn daarom extra passend. Hoewel er ook enkele grotere werken getoond worden van enige tijd geleden, bestaat het merendeel van de getoonde werken uit kleine keramische en porseleinen werken. De meeste porseleinen werken hebben ze gemaakt in Arita, andere beelden zijn van de afgelopen 10 jaar. Omdat het veelal kleine werken zijn past de intieme setting. Hier moet je met je neus bovenop zitten om alle details te waarderen, van een afstandje zouden het toch meer kleine hoopjes vorm zijn.

Het zijn juist die kleinere werken die hier de volle aandacht krijgen. Ze hebben een vreemde menselijke maat, je zou het karakter kunnen noemen. Je zou ze bijna op willen pakken om aandachtig rondom te bestuderen. Daar waar je bij een normaal sculptuur er omheen wil lopen beginnen de handen al snel te jeuken om de werken zelf om te draaien. Je voelt hoe de kunstenaars er mee aan de slag zijn geweest, alsof je het sculptuur zelf mee maakt. Je ziet hoe deze karakters tot stand gekomen zijn.

En zoals ook bij menselijke karakters zijn er soms aspecten die niet vanzelfsprekend logisch zijn, paradoxaal of simpelweg tegenstrijdig. Het geeft de beelden een zekere geheimzinnigheid met zich mee. En omdat het niet direct in een museale context is wil je gek genoeg ook meer de tijd nemen om met dat werk het gesprek aan te gaan. Al praten ze helaas niet terug. Het blijven mysterieuze wezens, die sculpturen van Heringa/ Van Kalsbeek

De Salon was te bezoeken in het weekend van 4 en 5 juli maar er is niet uitgesloten dat er nog eens een vervolg komt. Verder is te hopen dat Heringa/Van Kalsbeek nog elders deze werken tonen.