Prospects – 2021

Net als voorgaande jaren laat het Mondriaan Fonds zien welke jonge kunstenaars er in het voorgaande jaar, dit keer in 2019, een Werkbijdrage Jong Talent mochten ontvangen. Het moge duidelijk wezen dat de plannen die bij de aanvraag ingediend moesten worden voor velen heel anders afliepen door wat er het afgelopen anderhalf jaar gebeurde. Tel daarbij het totale gebrek aan tentoonstellingsmogeijkheden bij op. Dat maakt het nog eens extra lastig om in zo’n periode je werk te ontwikkelen.

De invloed van zo’n fijne werkbeurs is niet enkel de financiele impuls, maar ook een impuls om tijd te steken in werk en kansen te maken om dat werk te tonen. Dat laatste springplank-effect van de bijdrage is duidelijk minder sterk dan andere edities waar je juist veel kunstenaars ook vlak na hun honorering meters zag maken en links en rechts tentoonstelde. En bij iedere tentoonstelling ook weer feedback vanuit het werkveld terug kregen en dat meenemen in nieuw werk. Dat kon nu simpelweg niet. Degenen die daarvoor al genoten van enige zichtbaarheid hebben gestaag doorgewerkt en zijn dan ook vaak degenen die bij deze editie van Prospects goed uit de verf komen. Maar voor veel andere jonge talenten waren er de afgelopen anderhalf jaar niet heel veel kansen om zich te ontwikkelen buiten het atelier. Dat is dan ook echt voelbaar aan de presentaties ervan.

Maar goed, het goede nieuws is dat ze nu hun werk dan eindelijk toch kunnen tonen en de interactie kunnen aangaan met het publiek. Dit keer is het niet de showcase voor het Mondriaan Fonds van hoe goed deze kunstenaars al zijn, dit is de groep kunstenaars die juist door deze presentatie verdere stappen kan zetten. Een editie van Prospects is misschien nog niet eerder zo cruciaal geweest voor de ontwikkeling van jong talent.

Hier een beeldverslag van wat er zoal om diverse redenen opviel.