Madé van Krimpen; Helena van der Kraan – Quiet Longing

Sommige beelden hebben geen uitleg nodig. Deze foto’s van Helena van der Kraan (1940-2020) zien wat ze laten zien: een hemd in het licht dat door het raam naar binnen valt, een oude kraan, een kat in een venster. Het zijn geen wereldschokkende voorstellingen of complex conceptueel werk, maar alledaagse situaties die liefdevol op de gevoelige plaat zijn vastgelegd.

De wijze waarop dat is gedaan, is uiterst zorgvuldig en doordrenkt van aandacht. De gekozen objecten worden in al hun schoonheid én lelijkheid getoond in het zachte vensterlicht. Alles oogt heel natuurlijk en vanzelfsprekend, en tot op zekere hoogte is het dat ook. Het is die aandacht voor het ogenschijnlijk vanzelfsprekende, dat vermogen om via een fotografische blik iets alledaags op te tillen tot iets dat meer is dan wat het lijkt, wat getuigt van een enorme artistieke visie.

Dan kun je proberen uit te leggen, maar veel beter is dat gewoon zelf te zien.

Het werk van Helena van der Kraan is nog tot en met 11 oktober te zien bij Madé van Krimpen te Amsterdam.