Het is een kwaliteit die zeker niet exclusief is voor de Design Academy Eindhoven: bij iedere eindexamenexpositie kom je werk tegen dat sterk aan kunst doet denken, maar daar verder weinig mee van doen heeft. Bij de DAE lijkt dat echter vaker het geval te zijn. Er zijn veel multimediale installaties waarin maatschappelijke thema’s aan de orde worden gesteld. Ze maken gebruik van strategieën die we kennen uit de autonome beeldende kunst: grote formaten, dreigende lage tonen, koptelefoons met monologen, sculpturale ingrepen die context bieden aan de film, enzovoort. Ook het bespreken van maatschappelijke onderwerpen vanuit herkenbare perspectieven komt veel voor, of dat nu gaat over Palestina of queer-theorie, het zijn onderwerpen die op andere academies even zo goed aan de orde zijn en hun weerklank vinden in het onderwijs. Toch gebeurt dat hier opvallend vaak.
Wat opvalt, is dat veel werken een doelgerichtheid uitstralen, iets wat je bij autonome kunstafdelingen zelden tegenkomt. Het geloof in de maakbaarheid van de wereld klinkt hier voortdurend door. Dat is ook de reden dat die maatschappelijke onderwerpen steeeds de kop op steken, studenten hier geloven oprecht dat ze met hun werk de wereld kunnen veranderen. We gaan van zelf merken of dat ook daadwerkelijk het geval gaat zijn…
Hier volgt een beeldverslag van wat er om diverse redenen opviel.
Laat een reactie achter;