CBK ‘s-Hertogenbosch; Six Degrees Of Separation

Afgelopen zaterdag was de afsluiting van Six Degrees of Sepration in het CBK te Den Bosch. Eindelijk was al het werk van de zes richtingen verzameld. Het was een tentoonstelling met een concept wat eens niet inhoudelijk was, of vormelijk, maar persoonlijk. Dat is bijzonder want zo vaak krijgen we de verbindingen tussen kunstenaars niet te zien. Er waren door het CBK zes jonge Bossche kunstenaars uitgekozen en die kozen een vriend uit aan de hand van een bepaald thema. Het thema was verder niet zo bijzonder, ‘publiek’ of ‘politiek’. De kunstenaar 1 koos dus iemand, en vervolgens ging die gekozen kunstenaar 2 ook weer kunstenaar 3 kiezen. Zo kan het dus gebeuren dat kunstenaar 1 al helemaal niet bekend was met kunstenaar 3. Dit gebeurde dan ook.

Qua tentoonstelling was het dus een enorme rommel, er was van alles te zien en er was iedere keer weer een verrassing wat er aan de andere kant van de muur te zien was, of om het hoekje. Maar wat het wel was, overduidelijk, een feestje van een hoop mensen die elkaar al lang kenden, of juist recentelijk leerden kennen. Dat wil niet zeggen dat er geen goed werk te zien was, het was alleen enorm veelzijdig en divers. Van grafische vormgeving, tot conceptuele kunst tot illustratie tot geluidskunst. Het maakte het allemaal tot een gezellige boel waar ik vooral het gevoel kreeg dat er een hoop kan gaan gebeuren met kunst. Ook al is de kunst in Nederland een zo breed begrip, er is wel een ‘ons’gevoel.

Eigenlijk is een tentoonstelling met 6 richtingen te veel, 1 richting en dan een half jaar achter elkaar zou veel intressanter zijn omdat we dan de stapjes van persoon en werk beter kunnen volgen. Maar het was vooral een erg leuke avond met een mooie performance van de muzikanten.

De performance van twee drinkende “tot we er bij neervallen”-meisjes, tsjah, is voor mij op een zaterdagavond niet zo veel bijzonders, die zie ik wel vaker. Beetje flauwe performance dames.

De kunstenaars 1; Michiel van de Weerthof (thema Publiek), Joost van den Broek (Opdracht vs Autonomie), Aart Wijnen (Politiek), Vera van der Velden (Samenleving/Maatschappij), Marleen Hartjes (Stad vs Wereld)

Michiel van de Weerthof ging voor Moerbeek die voor Thomas Rutgers, Martijn Kuijten, TokTek (Tom Verbruggen) en Der Wexel (Wessel Westerveld).

Joost van den Broek nodigde vervolgens Erik Christenhusz, die Rene Put en die Reinier Gerritsen.

Aart Wijnen vroeg Frans Beerens, Cees Gunsing en die Monique Broekman.

Vera van der Velden vroeg Lobke van Aar, Rogier Roeters, Sander Reijgers en tenslotte Stephanie Jansen.

Marleen Hartjes vroeg Floris Bovee die vroeg Zoro Feigl die Jan Robert Leegte en die Peter Luinding.

En hier de foto’s met zo hier en daar een kort commentaar. Er was fotografie…

Irma Bulkens – Restricted Area

En er was ontzettend mooi conceptueel werk van iemand die naar Istanbul reed vanaf Amsterdam en de koplampen de bewegingen nog liet nabewegen…

Zoro Feigl – Amsterdam-Istanbul

Diaprojecties waren er ook…

Martijn van Dalen (?)

Illustratiever werk, erg vrolijk, was er ook…

Lobke van Aar – Vrijheid

Miesjel van Gerwen – Collage 11

Monique Broekman – de Mobiele Toeristeninformatie

Dit werk had aan de andere kant van de projectie van de voorkant van deze matroos, de achterkant vond ik eigenlijk net iets meer bijzonder.

Joost van den Broek – Matroosje

Marleen had honderden genummerde confettipapiertjes op de grond gestrooid en die van 1 tot nummer zoveel aan elkaar gekoppeld. En een filmpje van het proces. Een enorm idioot werk. Je moet maar iets te doen hebben?