Jan Van Eyck Open Studio’s 2021

Je voelt het al als je arriveert bij de Van Eyck. Als allereerste, nog voor je een voet binnen hebt gezet bij de Open Studio’s, gapen de stukjes boterkoek je aan. Het is een werk dat direct de toon zet dat gemeenschap hier een rol speelt: gastvrijheid, delen, vermenigvuldigen, luisteren, liefdevol kritisch zijn en een open houding naar de Ander. Voelbaar tussen alle ateliers door is een groep kunstenaars die hier afgelopen jaar samen hebben gezeten in relatief isolement. Gewerkt aan een praktijk die soms sculpturaal, schilderachtig, conceptueel, literair, vormgevend of zelfs kokend is. Rode draden zijn duidelijk die van politieke en ecologische crisis. Dat is duidelijk een keuze vanuit beleid maar ook onlosmakelijk verbonden met de huidige tijd waar we in leven.

Lang niet alle ateliers zijn presentaties die direct in een kunstruimte tot hun recht zouden komen. Daar gaat het dan ook duidelijk niet om. Veel ateliers zijn precies dat, een plek waar wordt gewerkt. De meeste residenten zijn aanwezig en staan genereus iedereen te woord. De momenten dat er een presentatie is die doet denken aan die van het reguliere tentoonstellingscircuit is dat meestal een videoinstallatie. Vaak van kunstenaars van wie het atelier toch al plaats vindt op een beeldscherm. Dus wat dat betreft geen probleem.

Het is een verademing om hier weer eens te zijn. Door de enorme diversiteit aan soorten praktijk rekt het altijd weer de mogelijkheden op van wat interessant kan zijn. Het artistieke domein behelst veel meer dan wat er bijvoorbeeld afgelopen week op ArtRotterdam te zien was.

Hier een greep van wat er zoal opviel en zich liet vangen voor de fotografische lens. Meer een sfeerimpressie dan een beeldverslag dus.