Het werk van Stijn Cole (1978) was ik zo links en rechts al wel eens tegengekomen. Schilderijen met grids er op. De vakken ingekleurd van licht naar donker met daar tussen verschillende kleuren, vaak richting en heel duidelijke zweem. Sommige zijn meer blauw, anderen groen en weer anderen bruin.
Onderaan de werken staan data en tijden, dat de indruk werkt dat de kleuren afgeleid zijn van een tijd. Het blijken de kleurstalen te zijn van afbeeldingen die genomen zijn op dat moment, teruggebracht naar de 256 kleuren die een GIF in hoge kwaliteit heeft.
Bij sommige werken toont hij tekeningen op basis van de foto’s waar de kleurstellingen bij horen. Oftewel, je krijgt een tekening en de kleuren maar hoe die in de afbeelding passen moet je zelf uitzoeken.
Het opmerkelijke is, dat zodra je eenmaal weet waar de kleuren van afgeleid zijn, een foto, je er automatisch een soort landschap bij ziet in je verbeelding. Soms een donker landschap, een zeezicht etc. Het roept allerlei landschappen op die je nooit echt gezien hebt maar er toch zijn.
Er zijn veel kunstenaars die werken met vergelijkbare grids, maar dan is het doorgaans bedoelt als formeel beeld. Hoe verhouden kleuren en vlakken zich tot elkaar en het oproepen van sferen. Het interessante van deze werken van Stijn Cole is dat ze heel concrete landschappen oproepen zonder de esthetiek van het grid te verliezen.

Stijn Cole – Doubledate Painting Seloignes – 14,1,2016 09,30 – 170x160cm Olieverf op canvas (detail)

Stijn Cole – Doubledate Painting Seloignes – 14,1,2016 09,30 – 170x160cm Olieverf op canvas (detail)
Deze tentoonstelling was te zien bij Galerie van de Weghe te Antwerpen.
Laat een reactie achter;