In Schultz Contemponary, Berlijn, is op dit moment een solo van Andy Denzler. Ook bij mij deed deze naam niet direct diverse belletjes rinkelen. Maar het werk mag er zijn. Kan iemand mij alleen uitleggen waarom iedere schilder die foto’s schildert altijd zo direct aan Richter doet denken?
Andy Denzler
Posted in: archief
– 04/08/2010![Andy Denzler In Schultz Contemponary, Berlijn, is op dit moment een solo van Andy Denzler. Ook bij mij deed deze naam niet direct diverse belletjes rinkelen. Maar het werk mag er zijn. […]](https://i2.wp.com/www.lost-painters.nl/wp-content/uploads/2010/08/andy-denzler.jpg?resize=640%2C250&ssl=1)
Ben eigenlijk meer benieuwd naar de schilderijen zonder het op laatst vegen over het doek. Nu neigt het een beetje naar een truukje, als is het resultaat wel okay distorted ofzo.
@Aap,
Het neigt inderdaad wel naar een foefje om het werk kloppend te krijgen. Moet ook zeggen dat als je er een paar gezien hebt ook meteen de rest wel gezien hebt. Maar ik denk ook dat de vergelijking naar Richter anders helemaal er te dik bovenop zal liggen. Denk ook dat in dat foefje ergens wel een spanning zit: herkenning beeld versus het schilderij ?
Waarom een dergelijk werk aan Richter doet denken? Omdat de mens verbanden probeert te leggen tussen zintuiglijke prikkels uit het verleden met het heden ofzoiets. Geur van het klaslokaal vroeger, snoepje van opa, enzovoorts. Beeld dus ook, al is een nageschilderde foto met zo’n vage veegtechniek al snel een Richter-imitatie, t zou juist een uitdaging zijn om een foto na te schilderen met veegtechniek en deze NIET op een richter te doen laten lijken…
@Jordy
Was eigenlijk een retorische vraagstelling. Maar inderdaad, dat is een goede, het naschilderen van foto’s zonder direct op Richter of een hyperrealist te lijken. Dat zou nog eens een uitdaging wezen.