Kunstpodium T; Leerling/Meester expo#5: Karl Philips

Vanavond was alweer de opening van nummer 5 in de reeks Leerling/Meester bij Kunstpodium T. Ditmaal is Karl Philips de meester. Karl Philips is niet de eerste beste; hij maakte eerder in België en Nederland al wat los met zijn engagement.

Karl Philips
Claire van Lubeek – Utrecht
Hilde Peters – Tilburg
Ivor Helberg Dittrich – Den Bosch
Menno Hiele – Utrecht

Het streven was om kunstpodium T te “bezetten, en dat is gelukt”. Zo opende Philips zelf de opening. Dat klinkt flauw, is het niet, maar dekt de lading wel. Alle kunstenaars hebben de ruimte meester gemaakt tot een installatie.

Karl Philps

Te beginnen bij de ingang met de meester zelf, Karl Philips. Deze zette de gehele hal wat hoger. Niet alleen dient men er vanaf te springen om de ruimtes in te kunnen, ook dient men te bukken alvorens dat te doen. De deurposten blijken dan ineens toch wel erg laag te hangen. Het geheel doet stevig aan, maar toch ontkom je er niet aan op andere hoogte te staan. Wat ook meewerkt waren de kabels die expres overal rondslingerden, niet alleen in de hal overigens. Er vindt een bewustwording plaats van Kunstpodium T als ruimte. Zoals gezegd, de kunstenaars bezetten de ruimte deze keer en dat is zeer zeker gelukt.

Karl Philps - Zonder Titel

Hilde Peters

Een andere manier van een ruimte bezetten is deze te bezitten. Hilde Peters ‘reconstrueert’ een ruimte die ze zou kunnen bezitten, maar niet geheel. Niet alle ruimte wordt toegeëigend. Of zouden het ontbrekende geheugens kunnen zijn? Geslaagd interieur dat riekt naar nostalgie, maar het waarschijnlijk net niet is. Niet alles klopt namelijk, niet in de zin dat de bank niet af is, maar wel dat er een spel op tafel staat, tezamen met de soep?

Hilde Peters - Ruyterstraat 4, denk ik

Hilde Peters - Ruyterstraat 4, denk ik

Hilde Peters - Ruyterstraat 4, denk ik

Claire van Lubeek

De ruimte kan ook bezet worden door de toegang ertoe te ontzeggen. Claire van Lubeek plaatst een groot houten bord op de plaats van de deur. Eventueel kan men zich naar binnen wurmen onder de plaat door. Een erg sterk statement dus.

Claire van Lubeek - 51,55826 , 5,0808

 Menno Hiele

Aansluitend op het engagement van Philips toont Menno Hiele een utopie van mens in de relatie met natuur. Hij toont drie sculpturen, 3 ideale planten voor binnen. Als beeld werkt het naar mijn inzien nog niet geheel maar inhoudelijk is het erg sterk. Het idee de ideale plant te kweken doet denken aan Koen Vanmechelen zijn kippen, maar dan andersom.

De problematiek van mens en cultuur en natuur is niet nieuw, maar om die natuur te bezetten maar in zijn ideale vorm is vanuit de positie van kunstenaar erg bijzonder. Ik ben heel erg benieuwd hoe zijn werk er over een paar maanden bij staat met het eindexamen.

Menno Hiele - Project Terra Icognita

Menno Hiele - Project Terra Icognita

Menno Hiele - Project Terra Icognita

Ivor Helberg Dittrich

Ivor Helberg Dittrich toont aan een grijze wand wat schilderijen en een tekst. De tekst is opvallend omdat het direct doet vermoeden het niet enkel en alleen over de schilderijen gaat.

De tekst Vaderlanderr/Landverrader is na een kort gesprek met de kunstenaar de sleutel tot de essentie van het werk. De schilderijen zijn niet geschilderd vanuit het schilderen, het werk gaat duidelijk niet over het schilderen zelf. De noodzakelijkheid van de beelden is er overigens ook niet. De afbeeldingen lijken weinig tot nietszeggend en willen misschien alleen maar een narratief gegeven suggereren. (Wat overigens los staat van het kundige schilderen, wat dat kan Helberg Dittrich overduidelijk!)

De tekst geeft een hint in andere richting, de letters zijn hetzelfde, de rangschikking is echter net iets anders. De betekenis van een woord kan door een minimale ingreep veranderd worden. Vaderlanderr (ook al met twee r’s) geeft een heel ander betekenisgebied aan, dan het woord landverrader.

Zijn werk blijkt te gaan over betekenis en betekenisloosheid. Hoe kennen we als toeschouwer betekenis toe aan beeld.

Wat mij eerst deed overkomen als nietszeggend werk werd me dus inhoudelijk duidelijk. Toch denk ik dat Helberg Dittrich met een enorm probleem zit wat dat betreft. Zijn schilderwerk is zo kundig dat het snel verkeerd begrepen wordt vanuit zijn intentie om juist die betekenisproblematiek op te zoeken. Overigens is dat misverstand dus niet het probleem van de kijker, maar van de maker die juist dat misbegrip opzoekt. Helberg Dittrich speelt dus eigenlijk een heel gevoelig spel wat goed kan vallen, maar ook veel kans heeft om niet goed te vallen. Hij heeft een lastige positie als kunstenaar.

Ook van hem ben ik zeer benieuwd naar wat zijn eindexamenwerk zal zijn.

Ivor Helberg Dittrich - vaderlanderr/Landverrader

Ivor Helberg Dittrich - vaderlanderr/Landverrader

Ivor Helberg Dittrich - vaderlanderr/Landverrader

Ivor Helberg Dittrich - vaderlanderr/Landverrader (detail)

Nog te zien tot en met zondag 18 maart bij Kunstpodium T te Tilburg.