Sergej Jensen

Het is al weer even geleden. De afgelopen weken veel exposities gezien en over gepost, @MuseumSukkel heeft het blog een dag overgenomen en vanochtend was de inzending van Kelvin. Martin gaat verslag uitbrengen over de museumnacht in Den Haag. Over iets meer dan een week begint Incubate, daar zullen we ook zeker verslag van uitbrengen. Oftewel, drukke boel hier.

Maar nu dus, gewoon een kunstenaar. Ditmaal Sergej Jensen. Voor mij in elk geval geen bekende naam. Het overkomt me vaker dat ik een schilder tegenkom die me direct aanspreekt, maar dat er zelfs een heuse “wow” volgt is toch zeer zeldzaam. Toch had ik dat bij het werk van Jensen.

Hij is overduidelijk een fundamenteel schilder, maar buiten dat gebeurt er nog iets anders. Zijn werk heeft een heel poëtische naklank. Daar waar sommige fundamentele schilders vooral veel de verf zelf laten zien, ontstaat er bij Jensen een leegte. Hij schildert dan ook niet enkel en alleen, hij behandeld ook het doek. Door het doek te misbruiken en die vindingen vervolgens te gebruiken ontstaat er een heel frisse beeldtaal. Zie ook het persbericht hier onder.

Sergej Jensen’s poetic artworks provide a fresh approach to minimalist painting. Constructed from a wide range of textiles, the artist uses additive and subtractive physical methods like bleaching, fraying, or sewing to stand in for the traditional gestures of pure painting. Through these processes, Jensen creates breathtakingly fragile and quiet abstractions that become contemplations of the history and reuse of his chosen materials, and conjure a network of visual and visceral associations from the stains, holes, cracks and other traces of use that in turn become the primary pictorial elements. His application of pigments, diamond dust, thread, wool, and bleach become part of the treatments whose effects—in some cases—can take years to fully realize. Jensen’s works are installed within the pre-existing conditions of each individual gallery space. As such, interior design elements such as rugs, couches, or other repurposed domestic objects combine to create a total and unexpected environment for the viewer.

Hij komt van oorsprong uit Berlijn (1973) en krijgt nu in het Aspen Museum zijn eerste solo op Amerikaanse grond. Hij zit ook bij White Cube. In elk geval super goed schilder werk van topkwaliteit. Ik zou het heel graag in het echt zien.

[Helaas zijn de afbeeldingen van wisselende kwaliteit en formaat. Mocht iemand kunnen ontdekken waar ik betere kan vinden, laat het even weten hieronder bij de reacties.]