Nathan Hylden

Soms zie je aan het werk dat er een heel bewust proces aan vooraf is gegaan, de scherpheid knalt van het beeld af. Maar wat er nu precies aan de hand is, is volstrekt onduidelijk. Dat fascineert natuurlijk ontzettend. Een voorbeeld daarvan is het werk van Nathan Hylden (1978 Los Angeles). Dus hoe zit hoe zit het dan? Dat legt het persbericht gelukkig uit.

The series is the result of pictorial-technical processes utilizing strict repetition and accumulation principles: During the first step of the process, the artist covers the canvases with a layer of gold paint, the effect of which changes as soon as one moves around the work. The canvases are then stacked into overlapping groups and sprayed with yellow paint over the intersections. Following this, with a stencil, black paint is applied onto each individual canvas creating a striped pattern. This working process allows for each painting to be both the starting point for and the result of the next one. The paintings are simultaneously positive and negative form and thus index of one another as well as autonomous and unique objects. In this way the work becomes an investigation of cause and effect in artistic production.

Dat doet lichtelijk denken aan Armando met zijn geschuurde schilderijen. Het beeld is echter iets compleet anders. Wat het nu precies is kan ik niet de vinger op leggen, maar dat het hier op dit blog in elk geval genoemd moet worden lijkt me overduidelijk. Het levert in elk geval een spannend onderzoek op met scherp beeld dat echt uitstraalt dat het er toe doet. Of het dat ook is, dat zal de toekomst uitwijzen. Hier in elk geval de beelden.

Meer en in het echt te zien in Berlijn.