![Weer eens een fotorealistische schilder. Ditmaal via @EdwinStolk oftewel StrangeMessenger blog. (aanrader!) Het probleem van fotorealistische schilderijen is hier al wel eens vaker genoemd. Maar in dit geval is dat […]](https://i0.wp.com/www.lost-painters.nl/wp-content/uploads/2010/09/Justin-Allen.jpg?resize=640%2C250&ssl=1 "Justin Allen (schildersproblemen)")
Weer eens een fotorealistische schilder. Ditmaal via @EdwinStolk oftewel StrangeMessenger blog. (aanrader!)
Het probleem van fotorealistische schilderijen is hier al wel eens vaker genoemd. Maar in dit geval is dat nog meer overduidelijk. Wat levert het maken van een schilderij met fotografische kwaliteiten op als je prullenbakken gaat schilderen? Het opwaarderen van die prullenbak zeker. En zo een grasmaaier doet het natuurlijk ook mooi. Maar wat moeten we daar mee? Hij had net zo goed de spreekwoordelijke cactus neer kunnen zetten. Bij Richter zouden we nog kunnen stellen dat het gaat over het verschil tussen fotografie en schilderen. Dat is dan natuurlijk ook een heel relevant punt. Maar hoe rechtvaardigt het fotorealisme zich bij het werk van Allen?
Het waarde toevoegen aan waardeloos materiaal is een nobel streven maar waarom zou je daar weken over schilderen? Is het schilderen zonder een duidelijk concept of een duidelijk statement nog wel geldig? Is het schilderen om te schilderen überhaupt nog wel geldig?
Fundamentele vragen waar ik als schilder ook natuurlijk mee worstel. De vraag waarom ik eigenlijk schilder werd me gisteren weer eens gesteld. Veel verder komen dan een onderbuikgevoel kom ik niet. Is dat legitiem? Moet alles verklaarbaar zijn als kunstenaar? Deze Justin Allen is voor mij een goed voorbeeld van iemand die iets gewoon doet, gewoon schilderen om het schilderen. Dat is voor de kunstenaar zelf natuurlijk wel belangrijk om te kunnen zeggen. Dat eigen enthousiasme voor iets en dat dan doen.
Is daarmee het fotorealistische werk van Justin Allen gerechtvaardigd? Ik twijfel. Suggesties zijn van harte welkom.
En toch even kijken naar de toch knap geschilderde werkjes van Justin Allen.
Ice Dishes - 8,5x9inch Olieverf op paneel
Orange Chair - 8,5x8,5inch Olieverf op paneel
Two Mowers - 9x12inch Olieverf op paneel
Green Trashcan on Side - 6x6inch Olieverf op paneel
Round Thrashcan - 7x9inch Olieverf op paneel
Inflatable Pool - 8x16inch Olieverf op paneel
Park Tree with Trash - 7x9inch Olieverf op paneel
Red Cone - 7x9inch Olieverf op paneel
Aquarium Afterlife - 16x20inch Olieverf op paneel
Couch - 18x24inch Olieverf op linnen op paneel
Exercise Bike - 24x36inch Olieverf op linnen op paneel
Blue Round Trashcan - 9x8inch Olieverf op paneel
Soda Cap and Straw - 5x5inch Olieverf op paneel
Grocery Bag - 5x5inch Olieverf op paneel
Het is natuurlijk prachtig geschilderd maar een goede foto had hetzelfde resultaat opgeleverd. Dus ja….wat is nu de toevoeging van het feit dat het beeld geschilderd is? Enkel dat we denken; ‘Knap geschilderd’?
Persoonlijk zie ik graag meer van de kunstenaar zelf en zijn/belevingswereld in het werk terug.
@no4cubic
Inderdaad, maar; Zou die persoonlijkheid niet kunnen zitten in juist de manier van schilderen en onderwerp keuze? Dat denk ik dan namelijk weer wel. De vraag die ik daar dan tegenover zet is alleen wat ik daar als toeschouwer mee moet, omdat er dus geen meerwaarde is aan het beeld dan de realiteit. Waarom dat schilderen als het ook een foto had kunnen zijn van dat object? Zou het fotograferen van dat object wel kunnen? (stel dat het foto’s waren ipv schilderijen).
Als je toevallig een andere kunstenaar weet die soortgelijke onderwerpen schildert zou wel mooi zijn om naast elkaar te zetten.