Ik heb ze al voorbij horen komen, de WK “Nederland wordt kampioen!” nummers die “ons” de eerste plek moeten veroveren bij het WK voetbal. Ook heb ik al de snoepjes en ijsjes gezien die voor de gelegenheid oranje zijn gemaakt. Ik heb er niet zo veel mee. Sommige kunstenaars zijn gevraagd om het nog wat extra promotie te geven en hebben werkjes gemaakt die hieronder te zien zijn. Echter vind ik het allemaal vrij dubieus. Hoe gaat iets als kunst en commercie op zo’n dergelijke manier samen? Als het achteraf bepaald wordt snap ik het wel. Maar niemand gaat nu zeggen dat het werk van Dumas of Kentridge erg goed is, ze kunnen beter. Althans, dat vind ik.
Er zit overigens wel een aantal goede beelden bij. De rode olifant is sterk, al hoeft de voetbal er waarschijnlijk alleen maar bij om het een band met het WK te geven. Verder, oordeel zelf.
die veronderstelde autonomie word hier natuurlijk wel ten grabbel gegooid. op zich is dat prima als je gewoon lekker illustraties wilt maken en in ruil een bepaald bedrag ontvangen,we vinden lekker voetballen tenslotte allemaal erg leuk he, en dan is het ook nog eens goed voor zuid Afrika. kortom prachtig allemaal, misschien zijn er nog wel kunstenaars die een tekening voor dit blog willen maken……
Bij de meeste werken ligt het opdracht-karakter er erg dik op. Andere werken, vooral bij Stadia – Julie Mehretu, lijkt de autonomie en authenticiteit redelijk behouden, toch? Snel cashen is verleidelijk.
En ook omdat er kunstenaars bij zitten die het voor het cash niet zouden hoeven te doen naar mijn mening. Marlene Dumas en William Kentdridge hoeven het voor het geld niet te laten dacht ik. Des te opvallender dat bij hen ook juist dat opdracht-karakter wel aanwezig is.
Inderdaad, zo’n voetbal er haast dwangmatig opplakken zoals bij Dumas dat moet je als kunstenaar toch niet eens willen! Doet nu afbreuk aan haarzelf en haar werk.