Upstream Gallery; Mapping the Horizon (inzending Jordy Koevoets)

Vanaf 19 november is er in Upstream Gallery te Amsterdam een nieuwe tentoonstelling geopend. De titel luidt ‘Mapping the Horizon’.

In this groupshow the work of conceptual artists, who have their roots in the 1960s and 1970s, is combined with recent work of a younger generation. On show are early and recent works of Frank Ammerlaan (1979), Marc Bijl (1970), Marinus Boezem (1934), Luis Camnitzer (1937), Ger van Elk (1941), Jeroen Jongeleen (1968) and Noor Nuyten (1986).

Hier een impressie.

Marinus Boezem - Revolving Panel & Marc Bijl - Power Structure (After Mondriaan) & Onbekend

Eenmaal binnen is mijn indruk een rustige. Een tentoonstelling waarbij de werken de ruimte krijgen die ze nodig hebben. Het werk van Marinus Boezem valt meteen op en is eigenlijk één van de stukken waar ik speciaal voor gekomen was. Het fascineert. Het kunstwerk bestaat uit een metaalconstructie wat als een soort standaard fungeert met daaraan een houten verouderd spieraam. Het geheel lijkt een gebaar te (willen) maken. Een twijfelend weggeefgebaar. Is het de eenvoud, de materiaalkeuze, -combinatie, of de poëzie die het uitdraagt waardoor het me een dag later nog steeds bezighoudt?

Marinus Boezem - Revolving Panel

Ger van Elk en Luis Camnitzer zijn de ‘guest artists’, zoals de website vermeldt. Als de oudere generatie kunstenaars in deze expositie tonen ook zij hun visie op de horizon. Hoe de horizon te vatten, er grip op krijgen, wat is de horizon in wezen? Het werk van Ger van Elk in de grote ruimte bestaat uit een reeks reproducties waarop het Hollandse landschap staat afgebeeld. De reeks is uitgelijnd op de horizon zodat het één totaallandschap wordt. Luis Camnitzer toont twee fotowerken. Weer hoogstaande poëzie, vind ik. De foto’s tonen wat mij betreft een aards wezen dat probeert vat te krijgen op het metafysische, het onbereikbare – net als de horizon te pakken noch te bevatten is. Het beeld ‘De man die de wolken meet’ van Jan Fabre schiet me te binnen.

Ger van Elk - Dutch Landscape & Luis Camnitzer - The Discovery of Geometry & The Invention of Rain

Ger van Elk - Dutch Landscape (detail)

In de tentoonstellingsruimte is een binnenkamer gemaakt. Het grote canvas trekt meteen mijn aandacht. Niet alleen omdat het me weer doet denken aan diezelfde Belgische kunstenaar Jan Fabre. Het canvas is groot en donker. Zachtjes bemerk ik een soort drieledige parelmoerglans. Niet krachtig maar eerder tintelend, kietelend, of als strijklicht zo zacht. Geen dekschilden van oliekevers of inkt uit BIC pennen. Subtiel geschilderd op groot formaat. Verder in de binnenkamer is er nog een videowerk te zien van Ger van Elk. Netjes ingelijst en ingekaderd.