Unfair 2018

Voor wie er een helder overzicht wil hebben waar jonge kunstenaars zoal mee bezig zijn, daarvoor is er eens in de twee jaar Unfair. Zoals het ieder overzicht betaamd niet zo zeer het beste dat er de afgelopen 10 jaar is afgestudeerd aan de Nederlandse academies. Veel daarvan zijn natuurlijk ook reeds ondergebracht bij de bekendere galeries en die kunstenaars zul je op Unfair juist niet zo snel tegenkomen. Het is in elk geval een aangename waaier aan stalen die je hier tegen komt.

Unfair Overzicht

Wat opvalt aan deze editie is de architectuur die nog meer dan bij eerdere edities een rol speeld. Kunstenaars krijgen geen hokjes maar zitten in een labyrinthisch gangenstelsel met vreemde bochten en kronkels. Ze moeten zich dus wel naar die ruimte verhouden en dat maakt dat sommige presentaties perfect bij de ruimte passen zoals Adam Nillissen die een gloednieuwe graafmachine in een klein hoekje propte. Andere kunstenaars hebben er duidelijk meer moeite mee.

Uiteraard, de modegrillen zijn zichtbaar, ik ga de clichés hier niet opnoemen en er is ook wel een significant verschil merkbaar tussen de kunstenaars die meer richting de 10 jaar ervaring gaan, en de kunstenaars die net zijn afgestudeerd. Ook is het jammer dat veel kunstenaars werk tonen dat elders ook al te zien is geweest. Niet per sé erg, maar aangezien veel kunstenaars toch hier en daar al te zien zijn geweest zou het mooi zijn als ze hier zouden weten te verrassen met een heel nieuw aspect van hun praktijk. Bijvoorbeeld, Tim Hollander met verrassende wandobjecten komt of Vytautas Kumza met een heel nieuwe reeks werken.

Het enige nadeel van Unfair is misschien wel dat het dat ruwe randje van de eerdere edities verloren is. Waar het ooit begon omdat een paar kunstenaars het heft in eigen handen wilden nemen, begint Unfair een instituut te worden. Een ijkpunt voor het CV van iedere jonge kunstenaar. Dat is een compliment naar de organisatie die er in slaagd om als springplank te functioneren voor jong talent. Maar ook een risico, hoe zorg je ervoor dat de energie er in blijft in een organisatie die beloften moet gaan waar maken. Het is haast ondenkbaar dat er geen Unfair 2020 komt… Maar wat als de huidige organisatoren daar zelf geen zin meer in hebben? Ze zijn immers zelf vooral kunstenaars.

Hier een overzicht van wat er zoals te zien is (en wat er te fotograferen was).