NL=US Art; In Search of Silent Beauty – Nan Groot Antink & Winnie Teschmacher

Kunstwerken maak je. Je weet wel, handarbeid. De vraag is soms of dat door de bedenker van het werk gedaan wordt, of dat anderen het uitvoeren. Persoonlijk, zelf de verantwoordelijkheid […]

Kunstwerken maak je. Je weet wel, handarbeid. De vraag is soms of dat door de bedenker van het werk gedaan wordt, of dat anderen het uitvoeren. Persoonlijk, zelf de verantwoordelijkheid nemen voor het werk is het zelf maken. Om die reden post ik momenteel niet zo veel als gebruikelijk, waarover in een volgende blogpost meer. 

Dat maken is minder vanzelfsprekend dat het op het eerste gezicht is. Ogenschijnlijk waardeloos materiaal wordt door de mentale en fysieke arbeid van kunstenaar omgetoverd tot een betekenisvol object.  Ja, jouw kleine nichtje van 6 kan dat misschien ook, maar doet dat niet. Lood omtoveren in goud, echte transmutatie, is al eeuwenlang een raadsel en ook veel kunstenaars weten eigenlijk niet zo goed hoe het gebeurt. Behalve dat het veranderen van het ene materiaal in het andere veel tijd en aandacht kost. Dat proces op zichzelf kan al betekenisvol genoeg zijn. 

Nan Groot Antink (1954) maakt al jaren haar eigen kleuren van aardse materialen. Winnie Teschmacher (1958) werkt al jaren aan een oeuvre waarbij intensief glasbewerking centraal staat. Het levert in beide gevallen kunstwerken op die weinig visuele complexiteit hebben. De werken van Groot Antink zijn zo goed als monochroom, met hier en daar kleine kleuraccenten. De glazen objecten van Teschmacher zijn allemaal geometrisch. Wat deze werken zo boeiend maakt is de totale overgave van het proces, de materialen en de techniek. Dat zie je als je voor de werken staat, maar op de foto’s blijft er dus bar weinig van over, dan moet je het doen met de suggestie en hopen dat de materialen in het bijschrift wat meer houvast geven. In het maakproces gebeuren er magische dingen. Dat vreemde materiaal transmuteert naar iets nieuws, iets dat het eerder nog niet was. 

Hoe het gemaakt is, is minstens zo belangrijk als wat er uiteindelijk gemaakt is. Met dit in het achtergoofd ga ik verder aan de monsterklus waar ik mee bezig ben.

Deze tentoonstelling liep tot 21 december en is dus al even voorbij.