Michaël Borremans

Misschien wel een van de belangrijkste hedendaagse Vlaamse schilders, zo mogen we hem best introduceren hier op het blog; Michaël Borremans. In Vlaanderen en Amerika geroemd om zijn goede schildertechniek, hier in Nederland nog nooit in het wild aangetroffen. Zijn schilderijen hebben vaak iets absurds maar wel op de bekende Vlaamse poëtische manier. Als dat absurde ontbreekt zijn het vaak juist verontrustende portretten waar iets onbenoembaars mee aan de hand is. De vergelijking met Velasquez is snel gemaakt maar, wat een toeval, Borremans heeft meermalen aangegeven daar enorme liefhebber van te zijn. (Zie daarvoor ook het interview van Hilde samen met Manor Grunewald.)

Op dit moment is er bij Zeno X een expositie met zes werken van Borremans. Om voor alleen zes werken helemaal naar Antwerpen af te reizen is misschien iets te veel van het goede. Al is het wel goed te combineren met Anselm Kiefer in antwerpen samen met de andere tentoonstellingen. Daarom hier alle zes de beelden onder elkaar, zodat je weet dat het zeker de moeite is om, als men in de buurt is, echt even binnen te lopen.

Let overigens op de kleine doekjes, die zijn eigenlijk nog beter dan de grotere.

The Duck - 40x50cm Olieverf op canvas

En deze had ik graag zelf aan de muur gehad, maar waarschijnlijk niet voor mijn beurs.

Red Hand, Green Hand - 40x60cm Olieverf op canvas

Hierop is goed de vergelijking met het werk van Velasquez te zien in zijn werk, vooral veel suggestie van ruimtelijkheid terwijl er juist veel grove kwaststreken te zien zijn.

The Straw - 60x40cm Olieverf op canvas

Het grotere werk. Ook zeer zeker niet slecht, maar ik denk persoonlijk dat ik zijn kleinere werk toch intenser vind. Al heb ik het natuurlijk nu niet in het echt gezien, dus misschien een misvatting.