Kunstpodium T; Leerling/Meester expositie #1: Rob Scholte

Het culturele seizoen begint ook weer bij Kunstpodium T waarbij net als voorgaande jaren om de twee weken op donderdag avond een presentatie opent van enkele studenten die tesamen met een meester. Dit jaar komen er studenten van maar liefst 10 academies uit Nederland. De meesters zijn gecombineerd met de studenten onder curatorschap van Iris Bouwmeester die vorig jaar ook meedeed.

Het begint al weer goed met de eerste opening waarbij Dominic van den Boogerd (directeur De Ateliers), Marjo Frenk (o.a. cultuurwethouder Tilburg), Iris Bouwmeester en natuurlijk Kunstpodium T zelf even verteld hoe veel zin ze hebben in het komende jaar. Goed dat het belang van een dergelijk initiatief wordt aangestipt, studenten krijgen te maken met een kunstenaar met een sterke positie in hetzelfde domein als waar deze zich mee bezig houden. Hierdoor kun je ontzettend snel grote stappen zetten in je eigen werk omdat je preciezer kunt zeggen waar hetzelfde is en wat anders.

Dominic van den Boogerd

De opener van dit jaar is Rob Scholte and the Rising Stars.

Rob Scholte

Perry de Man | Rotterdam
Katrein Breukers | Tilburg
Kees Westervelt | Zwolle
Kim van Erven | Utrecht
Sjuul Joosen | Breda

Dat betekend een club met enthousiasme, power en lef om ook iets te doen met de dingen die de kunstwereld behelst. En natuurlijk begint het al met een volle Kunstpodium T.

Kunstpodium T drukte en enkele werken van Rob Scholte

Hieronder een bespreking van de tentoonstelling.

Sjuul Joosen

De eerste ruimte ligt bezaait met papieren vliegtuigjes, althans, in de hoek ligt een grote stapel. Blijkbaar was het de bedoeling dat de vliegtuigjes in de prullenbak in de hoek van het plafond zouden moeten komen. Helaas hangt de prullenbak dus de kans dat dat gaat lukken is wel erg klein. Op een plateautje zit Sjuul Joosen zelf zijn vliegtuigjes te vouwen en vervolgens te gooien. Je moet ergens beginnen. De ironie en de relatie met de kunst (een nutteloze bezigheid) maar ook de manier waarop het publiek er mee geconfronteerd worden zijn sterk. Het mooie is, ook als de performance is afgelopen is er beeld.

Sjuul Joosen – O Theos tou aeroplanou charti (The God of Paper Airplanes)

Sjuul Joosen – O Theos tou aeroplanou charti (The God of Paper Airplanes)

Sjuul Joosen – O Theos tou aeroplanou charti (The God of Paper Airplanes)

Daarnaast toont Joosen een filmpje waarin hij als een Zeus een vliegtuigje werpt.

Sjuul Joosen – O Theos tou aeroplanou charti (The God of Paper Airplanes)

Mooi is ook de relatie met de werken van Rob Scholte die ook allemaal van papier zijn.

Kim van Erven

Van een heel andere aard is het werk van Kim van Erven. Haar werkt gaat over onze perceptie van beeld en de cultivering die daar bij hoort. Dat doet ze door onder andere identieke stenen van keramiek te maken, maar ook door het beeld van een zonsondergang te vervormen. Hierdoor ontstaan werken die toch een oorsprong hebben in dagelijkse dingen, maar dan spelen met de verwachtingen die we hebben met die ideen. Haar film bestaat uit objecten die soms van beeldscherm naar beeldscherm hoppen.

Kim van Erven – Zen Display No1 – 5 minuten Video

Kim van Erven – Unidentified Objects – Keramiek

Kim van Erven – Terminator – 195x75cm Inktjet print op papier

Rob Scholte – Cliche – Embos op papier

Katrein Breukers

Katrein Breukers lijkt vooral te spelen met de perceptie door deze te herhalen. Het wordt een soort zoekspel van formele overeenkomsten. Zo herhaald ze niet alleen vormen (de trap en planten wordt gesteund met diverse vormen die ook weer onder aan de poster hangen. Daarbij is er een patroon voor de habijten die ook weer terugkomt op 1 van de blokjes), maar ook kleur (het goud, dat patroontje dus) en ook associaties van beeld (haar vader met het accordion). Ook haakt ze handig in op het werk van Scholte door deze in haar werk te annexeren. Dat wil nog niet zeggen dat hoe de beelden zich precies tot elkaar verhouden daarmee opgelost is, er blijven nog een hoop onopgeloste vragen. Sterk werk.

Katrein Breukers – I was looking back to see if you were looking back to see if I was looking back to see if you were looking back at me

Katrein Breukers – I was looking back to see if you were looking back to see if I was looking back to see if you were looking back at me

Katrein Breukers – I was looking back to see if you were looking back to see if I was looking back to see if you were looking back at me

Katrein Breukers – I was looking back to see if you were looking back to see if I was looking back to see if you were looking back at me

Katrein Breukers – I was looking back to see if you were looking back to see if I was looking back to see if you were looking back at me

Katrein Breukers – I was looking back to see if you were looking back to see if I was looking back to see if you were looking back at me & Rob Scholte

Katrein Breukers – I was looking back to see if you were looking back to see if I was looking back to see if you were looking back at me (performance)

Kees Westervelt

Niet alle studenten zijn even helder in hun werk, Kees Westervelt lijkt wat dat betreft een ongeleid projectiel. Sommige werken zijn handwerk, anderen digitaal, soms duidelijk een relatie met massamedia (de aanpassingen op het Addidas logo en de telefoon) andere lijken juist om taalconstructies te lijken (onduidelijke symbolen die een bepaalde tekstuele functie lijken te hebben), dan is er een trui (geen idee waarom maar een goede tentoonstelling heeft blijkbaar een trui) en ook enkele tekeningen die het geheel niet duidelijker maken. Maar dat zijn in dit geval complimenten, geen werk lijkt overbodig. Je krijgt als toeschouwer simpelweg de vinger er niet helemaal achter. De rauwe energie en mentaliteit maken dat helemaal goed.

Kees Westervelt

Kees Westervelt

Kees Westervelt

Kees Westervelt

Kees Westervelt

Kees Westervelt

Perry de Man

Ten slotte is er nog de meest minimale ingreep van Perry de Man, niet een lat hoog leggen, maar de drempel in de kunstwereld. Duidelijk helder statement. De ironie dat Rob Scholte (die het enige werk in de ruimte heeft) vervolgens de ruimte niet meer in kan rollen kan hem niet ontgaan zijn.

Perry de Man – Niet de lat maar de Drempel – 20x15x84cm Massief eikenhout

Rob Scholte – Cliche – Embos op papier

Deze eerste en sterke editie van het Leerling/Meesterproject bij Kunstpodium T te Tilburg is nog tot en met 11 november te zien.