![Houtsneden en keramiek hebben we hier tot dusver nog niet echt behandeld. Is ook niet verwonderlijk want wordt of niet veel gedaan of wordt weinig over gepubliceerd. Werken op papier […]](https://i0.wp.com/www.lost-painters.nl/wp-content/uploads/2010/09/Gert-en-Uwe-Tobias.jpg?resize=640%2C250 "Gert en Uwe Tobias")
Houtsneden en keramiek hebben we hier tot dusver nog niet echt behandeld. Is ook niet verwonderlijk want wordt of niet veel gedaan of wordt weinig over gepubliceerd. Werken op papier is ons echter minder vreemd. Wat misschien wel opmerkelijk is, is dat er kunstenaars zijn die dat allemaal doen. Nog opmerkelijker is het als die met zijn tweeën zijn. Gert en Uwe Tobias zijn een tweeling uit Roemenië wonend en werkend in Duitsland. Ze hebben nu een expo in Berlijn. Je hoeft het denk ik niet eens in het echt te zien om te weten dat het een spetterende tentoonstelling is. Opmerkelijk is hoe ze hun Roemeense achtergrond in hun beelden verwerken. Transylvanië is hun duidelijk niet onbekend. De koppeling die ze maken met folklore en kunst maakt het beeld dan ook heel spannend en toegankelijk tegelijk. Het levert heel herkenbaar werk op terwijl het er toch al heel bekend uit ziet. Wat daarbij ook nog eens knap is, is dat er niet echt sprake is van stijlbreuken, wie wat doet is volstrekt onduidelijk. Het idee dat er meer dan 1 persoon aan de slag is geweest is nergens aan de orde. Ze hebben hun zaken dus goed op orde. Ik werd zelf in elk geval helemaal enthousiast van hun werk.
Ik heb persoonlijk altijd een zwak gehad voor houtsneden. Ik ben er zelf absoluut niet bedreven in, maar vind het altijd super om te zien. In het geval van Gert en Uwe is het natuurlijk de Roemeense houtsnedentraditie die meespeelt in die kwaliteiten. Niet verrassend zijn het dan dus ook ontzettend sterke werken. Al zijn de typografische werken misplaatst binnen de rest van het werk. Dat is dan weer jammer
Zonder Titel - 216x194cm Houtsnede op papier
Zonder Titel - 216x194cm Houtsnede op papier
Zonder Titel - 216x194cm Houtsnede op papier
Zonder Titel - 200x600cm Houtsnede op papier, 2 panelen
Zonder Titel - 206x174cm Houtsnede op papier
Zonder Titel - 206x174cm Houtsnede op papier
Zonder Titel - 206x174cm Houtsnede op papier
Zonder Titel - 216x194cm Houtsnede op papier
Zonder Titel - 206x174cm Houtsnede op papier
Zoals al eerder gezegd is er ook keramiek. Hierin zien we dezelfde nosferatu-achtige figuren. Deze doen door de materiaal behandeling eerder kinderlijk dan folklore-achtig aan. Prima beeldjes die goed passen binnen de rest van het werk, maar duidelijk niet de hoofdmoot zijn en kunnen zijn.
Zonder Titel - 40cm hoog Keramiek
Zonder Titel - 36cm hoog Keramiek
Zonder Titel - 50cm hoog Keramiek meerdere onderdelen
De houtsnedes zijn visueel vuurwerk, de tekeningen die de broers maken zijn minstens even opmerkelijk. Super geschilderde werken met verrassende elementen en oplossingen. Oordeel zelf.
Zonder Titel - 37x30cm Diverse media op papier
Zonder Titel - 37x30cm Diverse media op papier
Zonder Titel - 37x30cm Diverse media op papier
Zonder Titel - 42x30cm Diverse media op papier
Zonder Titel - 37x30cm Diverse media op papier
Zonder Titel - 37x30cm Diverse media op papier
Zonder Titel - 37x30cm Diverse media op papier
Zonder Titel - 37x30cm Diverse media op papier
Zonder Titel - 37x29cm Diverse media op papier
Zonder Titel - 37x30cm Diverse media op papier
Zonder Titel - 52x42cm Diverse media op papier
Kunstcriticus Robert Hughes vond de bronzen beelden van Willem de Kooning al ‘Giant Nosedroppings’ – daar doen deze ook wel aan denken. Maar wat een fanatastisch werk die houtsnedes!!
check ook de intallatiefoto’s: http://www.cfa-berlin.de/exhibitions/neue_arbeiten_2/installation_photos/
@We Like Art,
Jah die beeldjes zijn inderdaad grote druppels snot. Net als bij De Kooning wordt ik daar niet echt wild van. (in tegenstelling tot het grafiek)
Zal in vervolg dan ook installatiefoto’s er meer van bij zetten als dat blijkbaar de moeite is. Dankjewel voor de input.
Hughes noemde ze trouwens nosepickings…
“What rarely worked at all were his attempts at sculpture. Like gigantic nosepickings”
Hier een heel mooi stuk in The Guardian uit 2004. http://www.guardian.co.uk/artanddesign/2004/may/13/art
“The artist Chuck Close, who lives in eastern Long Island, used to tell about going to visit De Kooning in his dotage: the frail, almost translucent old man with the thatch of Nordic hair, hunched motionless in that enormous studio by the sea. But, asked about the paintings that stood around, De Kooning seemed to come alive; he woke from his slump, stood straight up, and almost strode around the studio. The old brain was back at its old game of ruling, and the old painter had not died: he had simply faded away.”