Grensverleggend is een nogal vreemde titel voor een tentoonstelling kunstwerken die grenzen niet meer kennen. De collectie van Kreuk kom namelijk uit het internationale beurzen circuit. Grenzen bestaan daar niet meer, het werk moet van de ene op de andere dag aan de andere kant van de wereld getoond en verkocht moeten worden. Als het kan voor een belachelijk hoog bedrag. De kunstwerken zijn vaak te duur voor de (Nederlandse) musea.
Ik publiceerde afgelopen week een artikel over het begrip Glocalisme. In zekere zin was het bezoeken van deze tentoonstelling daar aanleiding toe. Sinds New York het middelpunt werd van de beeldende kunst en daar ook de koppeling tussen geld en kunst (als investering) kwam is kunst groot (ook hier, alles rond de 2 bij 2 meter), felgekleurd en vooral een (zoals Fuchs het noemde) interessant “trucje wat herhaald moet kunnen worden”. Vervolgens is dit model van kunstdiscours op de rest van de wereld gegoten en moet kunst blijkbaar groot en ‘internationaal’ zijn. Want het is dit ‘internationale discours’; wat heden ten dage heer en meester lijkt te zijn binnen de kunst.
Voordat ik zuur klink, topkunstenaars zijn niet meer geografisch gebonden aan een plek als Parijs en later New York. Nu kunnen goede kunstenaars overal vandaan komen, van New York tot een Oslo en een gehucht als Martigny. Dat laat deze tentoonstelling dan ook zien. (Dus ook voor Amsterdam, er zijn ook echt goede kunstenaars die niet in Amsterdam wonen en Rijksakademie en/of Rietveld hebben gedaan.)
In het GemeenteMuseum kun je in 1 keer zien wat dat internationale discours zo ongeveer lijkt in te houden. Top voor het GemeenteMuseum Den Haag dat ze deze tentoonstelling binnen hebben kunnen halen, top voor kunstenaars hier om al die ’toppers’ in 1 keer samen te zien. Alleen al daarom, gaan. Of het nu echt zo’n grensverleggend goede tentoonstelling is, dat is weer een ander verhaal.
Edit:
Inmiddels blijkt nagenoeg de gehele tentoonstelling te worden geveild via Sotheby’s, hieruit blijkt maar weer dat het ‘marktwaar’ betreft. Meneer Bert Kreuk heeft zijn collectie opgewaardeerd door een museale tentoonstelling en verkoopt die vervolgens voor een net iets mooier prijsje. Tsja, zo belangrijk was die kunst voor hem… en zo geloofwaardig is dergelijke kunst dus ook. Het GemeenteMuseum wordt en met deze tentoonstelling en het gevolg ervan ook ineens een stuk minder geloofwaardig.

Alex Israel – Flat Untitled – Hout, gips en verf & Sherrie Levine – False God – Gegoten brons (detail)

Danh Vo – Fiat Veritas, et Pereart Mundus (Hoewel de wereld vergaat, moge er gerechtigheid zijn) – Bladgoud, ribkarton en inkt

Elliot Hundley – 204x156cm Let the Whole House Crash, Season IV – Hout, inkjet, papier, metaal, foto’s, plastic glas en textiel

Elliot Hundley – 204x156cm Let the Whole House Crash, Season IV – Hout, inkjet, papier, metaal, foto’s, plastic glas en textiel (detail)

Matthew Day Jackson – October 27, 1961 – 218x170cm Geblakeerd hout, laminaat, tapijt en plastic op paneel

Michael Wilkinson – Travaillez – 220x400cm Digitale print, schoolbordverf, acrylverf, Spaans Groen, olieverf en bijenwas op doek

Oscar Murillo – 145 Minutes I Clocked In This Week – 265x215cm Vetkrijt en olieverf op doek (detail)

Oscar Murillo – 145 Minutes I Clocked In This Week – 265x215cm Vetkrijt en olieverf op doek (detail)

Valentin Carron – Homo Faber (Torbido) – Tiflex op zeildoek, gegalvaniseerde buis en plastic tie-raps

Valerie Snobeck – Formed Cords – 244x183cm Afdeknetten, deels verwijderde spiegel, losgepulte print op plastic, deurhangers, hout, gesso en metaal

Walead Beshty – Copper (Fedex 25 KG box 2006 149802 Rev 9,06 MP) & Copper (Fedex, Large Framed Art Box ,2011 Fedex 163098 Rev 7,11) International Priority Los Angeles – Hoofddorp Trk#799869763356 May 29 June 3, 2013 – Gepolijst koper
De tentoonstelling is nog tot en met 29 september te zien in het GemeenteMuseum te Den Haag.
Toch bizar dat Kreuk een aantal werken van de expositie al weer verkoopt bij de aankomende Sotheby’s veiling van november. Hoe brutaal. Je vraagt je af wat het doel van deze expositie nou eigenlijk echt was! Als museumdirecteur zou ik me schamen, dit wil je toch niet.
Ik wil het geld van mijn toegangskaartje terug!!!
@BdH, vertel jij het Benno Tempel? Maar wel echt heel pijnlijk voor “een beeldbepalende selectie”. Waarschijnlijk was het nog even snel opwaarderen van de werken door ze in een museum te tonen de rede dat ze er hingen.