Dieter Roth is in de jaren bekend geworden door werken te maken die wegschimmelen. Zoals schilderijen met yoghurt, of beeldjes van stront met wat stro gevormd tot een konijn. Zeer controversieel werk dus want de koper neemt iets mee naar huis voor een mooi vet bedrag en kan het een jaar later weggooien omdat het stinkt. Voor Diether Roth was er geen verschil tussen leven en kunst. Postuum is er dan ook (in zijn opdracht) een collectie interviews en gesprekken gepubliceerd met alle dingen er om heen; het halen van een bak koffie tot compleet doelloze momenten die geen enkele waarde hebben. Ook als het tapeje moest worden omgedraaid werd dat onderdeel van de publicatie. Dus alles wat de man maakte of deed was uiteindelijk kunst.
Bij Hauser & Wirth presenteren ze nu werk dat hij samen met zijn zoon ontwikkeld heeft. Namelijk de kartonnen platen die hij op zijn tafels legde om er vervolgens op te werken. Gezien de enorme kliederboel waar Roth mee werkte liet dat dus ook zijn sporen na op die werktafels. En nu zijn die dus ook te zien en te koop.
Vanuit het idee dat het kunst samenvalt met het leven en dat ieder beeld dat daar uit volgt kunst is, is het prima werk. Maar dan zou alles van iedereen kunst zijn en dan moeten we toch ergens met een waardeoordeel komen. Nu houden we het er even op dat het vooral een interessant statement is. Het beeld als kunst is dus niet het werk maar de uitkomst ervan. Anders wordt het zoals gezegd zeer problematisch.
http://www.whatspace.nl/nieuws/dieter-roth-björn-roth-work-tables-tischmatten.html
Prachtig werk!!!
Het is inderdaad super gaaf beeld maar of het ook echt werk is ben ik nog niet over uit ;).
ja wat is werk?
Als men het zelf een naampje zou geven; schetsen-krabbels, dan kunnen deze als nog als werk bestempeld worden.